علامات المهدي المنتظر علیهالسلام في خطب الإمام علي علیهالسلام و رسائله و أحاديثه
علامات المهدي المنتظر علیهالسلام في خطب الإمام علي علیهالسلام و رسائله و أحادیثه | |
---|---|
پدیدآوران | فتلاوی، مهدی حمد (نویسنده) |
ناشر | دار الهادي |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1421 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 14
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نظریه درباره مهدویت محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احادیث مهدویت - احادیث |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 224 /ف2ع8 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
علامات المهدي المنتظر علیهالسلام في خطب الإمام علي علیهالسلام و رسائله و أحاديثه اثر شيخ مهدى حمد فتلاوى، بررسى شخصيت حضرت مهدى(عج) و علامتهاى ظهور از ديدگاه امام على(ع) مىباشد كه به زبان عربى در سال 1421ق نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف آغاز و مطالب در يك مدخل و دوازده باب ارائه شده است.
نویسنده با استناد به منابع حديثى شيعه و سنى، تاريخ، سيره و اعتقادات، 525 سخن از حضرت على(ع) پيرامون امام زمان(عج) و مباحث مهدویت را گردآورى كرده است.
گزارش محتوا
نویسنده در مقدمه كتاب ضمن بحث از وجود يا عدم وجود اخبار از غيب در دين اسلام، خبر دادن حضرت على(ع) در مورد امور غيبى از جمله ظهور حضرت مهدى(عج) مورد بررسى قرار گرفته و پس از اشاره به موضوع كتاب، روش كار مؤلف، توضيح داده شده است.
در مدخل كتاب نيز بعد از بيان اين مطلب كه امام على(ع) در بين صحابه، از همه بيشتر به امور غيبى و اخبار از آينده آگاه بودهاند، مصادر علم ايشان به غيبيات مورد بحث قرار گرفته است.
باب اول كتاب، به تعريف امام على(ع) از حضرت مهدى(عج) اختصاص يافته و در آن، به هويت، اسم وى، نام پدر و مادر، نسب، صفات، كرامات، مقام او نزد خداوند و منزلت ايشان در روز قيامت، اشاره شده است.
در باب دوم، روايات مربوط به دلائل خلافت و امامت الهى آن حضرت بيان شده است كه روايات مربوط به خلافت دوازده نفر از اهلبيت پيامبر(ص)، رواياتى دال بر مطهر و معصوم بودن اين دوازده خليفه و رواياتى كه تصريح دارند حضرت مهدى(ع) خاتم خلفاى دوازدهگانه است، از جمله روايات اين باب است.
در باب سوم، رواياتى كه اشاره به وقوع انحرافات سياسى در امت اسلامى دارند، ذكر شده كه از آن جمله است: تسلط ائمه ظلال بر امت اسلامى، به قدرت رسيدن دولت اموى، فتنه بودن بنىاميه براى امت اسلامى، زوال دولت نحس اموى، به قدرت رسيدن عباسيان و از بين رفتن آنها پس از مدتى.
باب چهارم، به بيان فتنههايى كه قبل از ظهور، واقع خواهند شد، اختصاص يافته است. برخى از اين فتنهها، عبارتند از: پيروى از انحرافات گذشتگان، فتنه زنان، خمر و مىگسارى، اختلافات مذهبى و فرقهاى.
در پايان اين باب، به فرقى كه در امت اسلامى به وجود خواهد آمد اشاره و باطل بودن و هلاك شدن همگى آنها به جز يك فرقه و انقسام آن به گروههاى مختلف بيان شده و اعتصام به قرآن و اهلبيت(ع) تنها راه رهايى از اين فتنهها دانسته شده است.
در باب پنجم، در بحثى كوتاه، به مجملى از انحرافاتى كه پس از وفات رسول خدا(ص) تا ظهور حضرت مهدى(عج) در امت اسلامى رخ خواهد داد، اشاره شده است.
نویسنده در باب ششم، در چهار بخش زير، رواياتى كه مربوط به مقدمات عصر ظهور مىباشند را بيان كرده است:
- قيام دولتى در ايران كه زمينهساز قيام حضرت مهدى(عج) مىباشند كه از جمله خصوصيات ايشان، عبارتند از: مبارزه، با هدف رهايى قدس، جنگ با دشمنان اسلام، صاحب پرچمهاى سياه بودن.
- در پايان اين بخش، اخبارى پيرامون شهر قم، اصفهان و ساير شهرهاى ايران، آمده است.
- به قدرت رسيدن مجدد عباسيان در عراق و نبرد زمينهسازان ظهور با آنها، اتفاقاتى است كه در كوفه و بصره رخ خواهد داد و در نهايت، به سقوط دولت عباسيان مىانجامد.
- خروج پرچمهايى از يمن.
- به قدرت رسيدن دولت سفيانى در شام؛ كه در اين روايات، به امور زير اشاره شده است: اسم و صفات سفيانى، خروج وى از دمشق، نزاع سياسى در شام و پيروزى او در آنها، مواجه سفيانى با اصحاب پرچمهاى سياه و شكست سپاهيان وى، جنگهایى سفيانى در عراق و حجاز، فرورفتن سپاه او در بلاد حجاز، وقوع اختلاف بين حكام دولت سفيانى و در نهايت، مدت حكومت و پايان كار وى.
باب هفتم، به بيان علامتهاى ظهور و حوادثى كه در آن ايام به وقوع خواهد پيوست، اختصاص دارد. از جمله برخى از اين علائم و حوادث، مىتوان به: شنيده شدن نداى آسمانى، قتل نفس زكيه، وقوع جنگى بزرگ، پايتخت قرار دادن كوفه توسط آن حضرت(ع)، بناء مسجد كوفه، احياء سنت رسولالله(ص) اشاره كرد.
در باب هشتم، صفات و ويژگىهاى سپاه و وزراى حضرت مهدى(عج) بررسى و در باب نهم و دهم، روايات مربوط به علامتهاى مربوط به قيامت از جمله خروج سى كذاب قبل از قيامت، خراب شدن مكه، طلوع خورشيد از مغرب، بسته شدن باب توبه، خروج دجال، يأجوج و مأجوج، وقوع دابه الارض بيان شده است.
در باب يازدهم، به خطبههايى كه اميرالمؤمنين(ع) در آنها اين علامات را ذكر كردهاند، اشاره شده و در آخرين باب، خطبه «البيان» مورد بحث و بررسى قرار گرفته است.
وضعيت كتاب
فهرست آيات، روايات، راويان احاديث، منابع مورد استفاده مؤلف و فهرست موضوعات، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليهالسلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاعرسانى اسلامى مرجع، ج1، ص765.