عقيدة السلف و أصحاب الحديث
عقيدة السلف و أصحاب الحديث، اثر اسماعیل بن عبدالرحمن صابونی (373-449ق)، رسالهای است مختصر در بیان برخی از عقاید سلف و اصحاب حدیث که با مقدمه یحیی بن علی حجوری و تحقیق ابوعبدالرحمن بن عبدالمجید شمیری، منتشر شده است.
| عقيدة السلف و أهل الحديث | |
|---|---|
| پدیدآوران | صابونی، اسماعیل بن عبدالرحمن (نويسنده)
شمیری، عبدالرحمن بن عبدالمجید (محقق) حجوری، یحیی بن علی (مقدمهنويس) |
| ناشر | امید مهر ** سفارت کبرای جمهوری چین. اداره انتشارات |
| مکان نشر | مصر - قاهره ** یمن |
| سال نشر | 1428ق - 2007م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ص2ع7 207/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اثر حاضر، کتابی است درباره ایمان و اعتقادات سلف و اهل حدیث که بهمنظور ارائه اطلاعات و معلومات متمرکزی در اینباره و بهدور از جزئیات و تفاصیل و امور حاشیهای و انحرافات، تدوین شده است[۱].
امام ذهبی در «السير» خود، از این کتاب و نویسنده آن نام برده و وی را چنین ستوده است: «و لقد كان من أئمة الأثر له مصنف في السنة و اعتقاد السلف» (وی از پیشوایان حدیث بود که دارای کتابی در سنت و عقاید پیشینیان است)[۲].
زمانی که صابونی در طبرستان و بلاد گیلان بوده و اراده حج و زیارت مرقد شریف پیامبر(ص) نموده است، برخی از وی درخواست نمودهاند تا کتابی در اصول دین برای ایشان درباره عقایدی که ائمه گذشته و علمای مسلمان و سلف صالح به آن پایبند بوده و همیشه مردم را به آن راهنمایی و دعوت میکردند و از مخالفت با آن، نهی میکردند، به رشته تحریر درآورد تا مایه هدایت ایشان باشد و او نیز اجابت نموده و رساله حاضر را برای ایشان، نگاشته است[۳].
نویسنده در این کتاب، به چند موضوع پرداخته است که از جمله مهمترین آنها، عبارتند از: اعتقاد اصحاب حدیث درباره صفات خدا، استوای خداوند بر عرش، اعتقاد آنان به نزول خداوند و آمدن او، موضع سلف نسبت به اینگونه اخبار، برانگیخته شدن پس از مرگ، شفاعت، حوض و کوثر، دیدن خداوند در آخرت توسط مؤمن، ایمان به بهشت و دوزخ و مخلوق بودن آنها، حکم ترک عمدی نماز، خلق افعال عباد، هدایت از طرف خداوند، خیر و شر، مشیت الهی، بشارتدادهشدگان به بهشت، نماز خواندن پشت سر امام عادل و فاجر و جهاد همراه با او، موضع و دیدگاه اهل سنت نسبت به صحابه، ورود به بهشت بهواسطه فضل و رحمت خداوند، اجل داشتن تمامی مخلوقات، وساوس شیطان، سحر و ساحران، آداب اصحاب حدیث و نشانههای اهل بدعت و اهل سنت[۴].
پانویس
منابع مقاله