عفیفی، رحیم
| عفیفی، رحیم | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | رحیم عفیفی |
| ولادت | 19 اردیبهشت 1300ش |
| محل تولد | شیراز |
| رحلت | ۸ مرداد ۱۳۷۵ش |
| پیشه | مدرس، محقق زبان‌های باستانی و استاد دانشگاه فردوسی مشهد |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | فرهنگنامه شعری بر اساس آثار شاعران قرن سوم تا یازدهم هجری فرهنگ جهانگیری |
رحیم عفیفی (1300-1375ش)، مدرس، محقق زبان‌های باستانی و استاد دانشگاه فردوسی مشهد.
ولادت
وی در 19 اردیبهشت 1300ش در شیراز به دنیا آمد. دو سال بیشتر نداشت که پدرش در عنفوان جوانی درگذشت و دایی‌اش عبدالله عفیقی، که از آزادی خواهان بنام سرزمین فارس بود، سرپرستی او را بر عهده گرفت.[۱]
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی و دوره اول متوسطه را در شیراز و دوره دوم را در دبیرستان کشاورزی کرج گذرانید و در خردادماه 1320ش دیپلم پنج‌ساله کشاورزی را به دست آورد و به استخدام اداره کشاورزی شهرستان شیراز درآمد.
در این دوران دایی او که دو روزنامه به نام‌های «فروردین» و «سروش» در شیراز منتشر می‌کرد اداره امور داخلی آنها را برعهد رحیم عفیفی قرار داد. او علاوه بر مدیریت داخلی این دو نشریه گاهی هم دست به قلم می‌برد و مقالاتی در آنها منتشر می‌کرد.
وی در سال ۱۳۲۷ تحصیلات خود را دنبال نمود و با گرفتن دیپلم ادبی در شیراز، به تهران منتقل شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد.
در سال ۱۳۳۱ش موفق به اخذ درجه لیسانس گردید و در سال ۱۳۳۵ تحصیلات کارشناسی ارشد خود را به پایان رساند و در سال 1338ش نیز به درجه دکترای ادبیات فارسی نائل آمد. از اساتید ایشان می‌توان بدیع‌الزمان فروزانفر، محمد مقدم، ابراهیم پورداوود، صادق کیا و... را نام برد.[۲]
او در سال 1339ش دانشیار زبان پهلوی در دانشگاه مشهد شد و از همان سال تدریس زبان‌های پیش از اسلام (پهلوی، فارسی باستان، اوستایی) و زبان‌شناسی و فرهنگ ایران باستان را آغاز کرد[۳].
در سال 1341ش به عضویت شورای انتشارات دانشگاه برگزیده شد و از طرف شورای مذکور به سمت مدیرعامل سازمان چاپ دانشگاه انتخاب شد. وی چند دوره مدیریت گروه آموزشی زبان‌شناسی و زبان‌های پیش از اسلام را عهده‌دار بود و برای تأسیس دوره‌های فوق لیسانس و دکترای زبان‌شناسی در دانشگاه مشهد آیین‌نامه‌های لازم را تهیه و تنظیم نمود و با کوشش بسیار به تصویب رسانید. وی در سال 1346ش با استفاده از بورس تحقیقاتی دانشگاه به مدت یک سال در کشورهای فرانسه و انگلیس به مطالعات علمی و تحقیقاتی پرداخت. وی در مهرماه ۱۳۵۸ش بازنشسته شد.
وفات
دکتر عفیفی در ۸ مرداد ۱۳۷۵ش در تهران و در پی عارضه سکته قلبی درگذشت.
آثار
شرح و تفسیر کتاب ارداویراف‌نامه یا بهشت و دوزخ در آیین مزدیسنی، ارداویراف‌نامه منظوم زرتشت بهرام پژدو، تصحیح کتاب‌های فرهنگ جهانگیری و بهمن‌نامه، تألیف کتاب‌های مثلها و حکمتها، فرهنگنامه شعری، اساطیر و فرهنگ ایرانی در نوشته‌های پهلوی، واژه‌نامه پهلوی به فارسی، از جمله فعالیت‌های علمی این استاد برجسته است[۴]. همچنین از ایشان مقالات فراوانی به‌یادگار مانده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- عفیفی، رحیم؛ فرهنگنامۀ شعری؛ بر اساس آثار شاعران قرن سوم تا یازدهم هجری، تهران: سروش(انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)، 1372ش.
- دانشگاه فردوسی مشهد
- پایگاه راسخون
- پایگاه مجلات نورمگز