صحيفه كامله سجاديه (ترجمه علیرضا رجالی)

    از ویکی‌نور
    صحيفه كامله سجاديه
    صحيفه كامله سجاديه (ترجمه علیرضا رجالی)
    پدیدآورانعلی بن حسین(ع)، امام چهارم (نويسنده) رجالی تهرانی، علیرضا (مترجم)
    عنوان‌های دیگرالصحیفة السجادیة. فارسی - عربی ** صحيفه كامله سجاديه همراه با فهرست موضوعی
    سال نشر1381ش
    چاپ1
    شابک964-929489-1
    موضوعدعاها
    زبانعربی - فارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1381 3041ص8ع 267/1 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    صحیفه کامله سجادیه، ترجمه فارسی کتاب «الصحيفة السجادية الكاملة» است که به قلم علیرضا رجالی تهرانی صورت گرفته است.

    برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های ترجمه حاضر، عبارتند از:

    1. عمومی بودن ترجمه؛
    2. ترجمه مقابل، برای استفاده روان‌تر و بهتر از مضامین و مفاهیم ادعیه؛
    3. شماره‌گذاری متن عربی و ترجمه؛
    4. توضیح برخی از جملات در پاورقی؛
    5. ذکر معنی برخی از لغات مشکل در پاورقی متن عربی؛
    6. شرح مختصر برخی از جملات مجمل، در متن ترجمه و قرار دادن آنها در داخل پرانتز؛
    7. ذکر نشانه آیات در پاورقی؛
    8. ذکر آیاتی که به‌صورت اشاره یا تلمیح در متن صحیفه وجود دارد؛
    9. تطبیق لغات، جملات و معانی با شرح جامع «رياض السالكين» سید علی‌خان مدنی؛
    10. ذکر برخی از اشعار زیبا به‌مناسبت مفاهیم ادعیه در پاورقی متن ترجمه؛
    11. برخورداری کتاب از فهرست‌های اجمالی، تفصیلی و موضوعی، برای استفاده بهینه از موضوعات و مفاهیم صحیفه؛
    12. وجود فهرست آیات، لغات و اشعار موجود در صحیفه و متن ترجمه[۱].

    نکته قابل توجه اینکه مترجم علاوه بر رعایت کامل اصل امانت در ترجمه، ترجمه‌ای شیوا، رسا و روان، از متن ارائه داده است. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به بخشی از آن اشاره می‌شود:

    متن:

    1. الحمدلله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده.
    2. الذي قصرت عن رؤيته أبصار الناظرين و عجزت عن نعته أوهام الواصفين.
    3. ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا و اخترعهم علی مشيته اختراعا.
    4. ثم سلك بهم طريق إرادته و بعثهم في سبيل محبته، لا يملكون تأخيرا عما قدمهم إليه و لا يستطيعون تقدما إلی ما أخرهم عنه».

    ترجمه:

    1. سپاس خداوندی را که اول است بدون آنکه پیش از او اولی بوده و آخر است بی‌آنکه پس از او آخری باشد.
    2. خدایی که دیده‌های بینندگان از دیدنش فرومانده و اندیشه‌های توصیف‌کنندگان از وصفش درمانده‌اند.
    3. به قدرت خود آفریدگان را لباس هستی پوشانید و ایشان را هرگونه که خواست (بدون سابقه و طرحی) صورت بخشید.
    4. سپس آنان را به راهی که می‌خواست روانه کرد و در پی محبت و دوستی خود برانگیخت؛ درحالی‌که از حدی که برای آنها تعیین نموده، قدمی پیش و پس نتوانند نهاد»[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مترجم، ص58-59
    2. ر.ک: متن کتاب، ص82-85

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها