توحید مفضل شگفتیهای آفرینش از زبان امام صادق علیه‌السلام

    از ویکی‌نور
    شگفتیهای آفرینش (توحید مفضل - ترجمه میرزایی)
    توحید مفضل شگفتیهای آفرینش از زبان امام صادق علیه‌السلام
    پدیدآورانمیرزایی، نجف علی (مترجم) مفضل بن عمر (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرتوحید مفضل توحید مفضل. فارسی
    ناشرمؤسسه انتشارات هجرت
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1377 ش
    چاپ5
    موضوعآفرینش

    توحید

    خدا - اثبات

    خدا شناسی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏21‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7‎‏ ‎‏ت‎‏9041‎‏ ‎‏1377
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شگفتى‌هاى آفرينش، ترجمه و نگارش نجف‌على ميرزايى، از كتاب شريف «توحيد مفضل» امام صادق(ع) است.


    گزارش محتوا

    كتاب با مقدمه‌اى از مترجم آغاز مى‌شود. در ابتدا اين مقدمه مى‌خوانيم: «از آن جا كه «مفضّل بن عمر جعفى» راوى اين كتاب است و كسى است كه امام صادق(ع) او را سزاوار حمل اين اسرار و معارف دانسته و اين شگفتى‌ها و عجايب خلقت را بر او املا فرموده، هر قدر كه جايگاه رفيعش بيشتر روشن شود، بر اعتبار كتاب نيز افزوده مى‌شود.»

    نگارنده هر چه تلاش كرده، به شرح حال كاملى از اين شخصيت اسلامى دست نيافته، در نتيجه در اين مقدمه بيشتر كوشش شده كه جايگاه و منزلت مفضّل در نزد امامان معصوم(ع) و دانشمندان بزرگ اسلامى بيان شود. شيخ مفيد، با سند صحيح از امام صادق(ع) نقل مى‌كند: «اى مفضّل! به خدا سوگند تو را و دوستدار تو را دوست دارم. اى مفضّل! اگر همه اصحاب من آنچه را كه تو مى‌دانى مى‌دانستند، هيچ گاه ميان دو كس از آنان اختلافى رخ نمى‌داد.»

    برخى از شبهات درباره مفضل وجود دارد و دانشمندان بزرگى چون «نجاشى» و «ابن غضائرى» او را ضعيف شمرده‌اند؛ از اين رو مترجم در مقدمه، ديدگاه‌هاى مختلف را ذكر كرده تا جلالت قدر و عظمت اين صحابى خاص امام صادق(ع) و امام كاظم(ع) از رهگذر روايات قطعى‌الصدور و ديدگاه‌هاى دانشمندان بزرگ بر همگان روشن شود و ترديدى در كتاب نيز پديد نيايد.

    مترجم در بخش ديگرى از مقدمه به شرح‌ها و ترجمه‌هاى توحيد مفضل اشاره كرده است. از جمله ترجمه‌هاى اين كتاب ترجمه علامه مجلسى، ترجمه محمد صالح قزوينى و ترجمه على‌اصغر فقيهى است. وى سپس توضيحاتى پيرامون ترجمه خود از اين كتاب گران‌قدر ارائه مى‌دهد. او در ترجمه، رعايت امانت كرده و كلمه يا عبارت توضيحى را درون [] گذارده است. هم جانب امانت و پايبندى به متن حديث را نگاه داشته و هم اين تقيد و توجه به متن، قلم را از قواعد نگارشى دور نساخته و روانى و رسايى آن حفظ شده است.

    از آنجا كه اين كتاب، يك حديث بلند است و دسترسى به مطالب آن اندكى دشوار بوده، كوشيده است كه با انتخاب سرفصل‌ها و فهرست مناسب، كار را بر خواننده اندكى آسان كند.

    در مراحل آماده كردن اين ترجمه در مسائل محتوايى از متن عربى بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام و ترجمه علامه مجلسى(ره) بهره‌هاى فراوان برده است.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.