شرح کتاب مواقع النجوم المسمی بطوالع منافع العلوم في مطالب مواقع النجوم
شرح کتاب مواقع النجوم للشيخ الأکبر محيي الدين ابن عربي المسمی بطوالع منافع العلوم في مطالب مواقع النجوم | |
---|---|
پدیدآوران | عشاقی، عبدالله بن محمد (نويسنده)
ابن عربی، محمد بن علی (نویسنده) جادر، محمد ادیب ( محقق) قلیج، محمد ایرول ( محقق) |
عنوانهای دیگر | طوالع منافع العلوم في مطالب مواقع النجوم ** مواقع النجوم. شرح |
ناشر | دار نينوی |
مکان نشر | سوریه - دمشق |
سال نشر | 1436ق - 2015م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-9933-536-09-1 |
موضوع | آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14 - ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. مواقع النجوم -- نقد و تفسیر |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | 8026م2الف 289/2 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح كتاب مواقع النجوم، از آثار شاعر (به زبانهای ترکی، عربی و فارسی) و صوفی طریقت خلوتی نقشبندی قرن دوازدهم هجری قمری عبدالله صلاحالدین عشاقی روحی (1117-1197ق) است که مباحثی برگزیده از کتاب مواقع النجوم و مطالع أهلة الأسرار و العلوم، از آثار صوفی شهیر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری، محمد بن علی بن عربی (560-638ق) را توضیح میدهد. ارزش متن و شرح، ادبی است و نوآوری یا مقایسه دانش نجوم و عرفان در میان نیست. پژوهشگران معاصر، محمد ادیب جادر و محمد ایرول قلیج کتاب حاضر را همدلانه و نه منتقدانه تصحیح و تحقیق کرده و نویسنده متن اصلی و شارح و همچنین این اثر را شناساندهاند.
اسم کتاب
- نام دیگر این شرح، «طوالع منافع العلوم في مطالب مواقع النجوم» است[۱].
هدف و روش
- عبدالله صلاحالدین عشاقی روحی، با تأکید بر اینکه کتاب مواقع النجوم بهخاطر پیچیدگی و ایهامی که دارد مردم را به خود مشغول ساخته و هرکسی سخنی درباره آن گفته؛ زیرا نگارنده در پوشش رمز و رازهای ستارگان، نورهایی را که خدا به صوفیان در مراحل راهش میدهد، عرضه کرده، افزوده است: پس باید شارحی باشد تا مقصود نویسنده معلوم گردد....[۲].
- روش شارح، شرح کلمهبهکلمه مطالب متن نیست، بلکه شرحی آزاد است و موضوعات گوناگونی را که خودش خواسته توضیح داده است[۳].
نقد
- شارح از استادش «علی وفا» مطلبی را نقل کرده که در آن به روایتی ساختگی استناد کرده و چنین نوشته است: «جاء في الحديث: فإذا أحببتُه كنتُ هو» (وقتی او را دوست بدارم، او میشوم) و محقق در پاورقی گفته که این روایت را در منابع موجود، نیافته است[۴].
- همچنین شارح از استادش «علی وفا» مطلبی را نقل کرده که در آن آیهای تقطیع شده و از آن استنتاجی ناروا صورت پذیرفته است، ولی محقق سکوت کرده و هیچ نقدی بر آن نیفزوده است[۵].
- محمد ادیب جادر در نقدی بر سخن شارح که به حدیث «من عرف نفسه عرف ربه» استناد کرده، با بیان اشکال سندی آن و ثابت نبودنش، افزوده است: ابن غرس گفت: باآنکه این کلام، حدیث نیست، ولی کتابهای صوفیان مانند ابن عربی و دیگران از آن آکنده شده است و چنان از آن یاد میکنند که گویی حدیث میگویند![۶].
ساختار و محتوا
- این شرح، 3 جلدی است و مطالب متعددی در آن بیان میشود. برخی از موضوعات آن عبارت است از: توفیق و عنایت، علم هدایت، عمل ولایت، فلک یمینی و فلک بطنی و...
نمونه مباحث
- ابن عربی شاعرانه و پُرآبوتاب شرح داده که در ماه رمضان سال 597ق، در خواب دیده که با همه ستارگان آسمان ازدواج کرده و چه لذتها که چشیده و بعد از زبان معبّری ناشناس فضیلتی بینظیر برای خودش ساخته است....[۷]؛ لکن شارح هیچ نقدی به خودستایی ابن عربی وارد نکرده و توضیحی نداده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.