شرح دعاء الأسحار للإمام علي بن الحسين السجاد(ع) برواية أبيحمزة الثمالي
شرح دعاء الأسحار للإمام علي بن الحسين السجاد(ع) برواية أبيحمزة الثمالي، شرح و تعلیقه عربی محمدمهدی آصفی (1317-1394ش) بر دعای مشهور سحر امام علی بن الحسین زینالعابدین(ع)، است.
| شرح دعاء الأسحار للإمام علي بن الحسین السجاد(ع) بروایة أبي حمزة الثمالي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آصفی، محمدمهدی (نويسنده)
علی بن حسین(ع)، امام چهارم (سایر) ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار (سایر) |
| عنوانهای دیگر | دعاء الأسحار. شرح |
| ناشر | مرکز نشراتی فضل |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /آ6 268/06 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این دعا را ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل کرده و به همین دلیل به دعای ابوحمزه ثمالی مشهور شده است و چون امام سجاد(ع) این دعا را در سحر ماه مبارک رمضان خوانده، بیشتر در سحرهای ماه رمضان خوانده میشود. شرحهای متعددی بر این دعا نوشته شده است که از جمله میتوان به شروح محمدابراهیم سبزواری، ملا محمدتقی هروی اصفهانی و جوادی آملی اشاره کرد. شرح محمدمهدی آصفی از جمله شرحهای ارزشمند بر این دعای شریف است. نویسنده به دلیل توجه و اهتمامی که به دعای سحر شده است، شرحی بر آن نوشته و با دقت و تأمل فراوان در هر قسمت دعا درنگ کرده تا معارف عمیق و ارزشمند آن را که از امام سجاد(ع) صادر شده، کشف و بیان نماید.
آنگونه که در مقدمه کتاب آمده است، محتوای کتاب تنها یک تحلیل نظری نیست، بلکه بیانی از تعاملات، احساسات و حساسیتهایی است که شارح در طول مسیر معنوی و تأملات خود از طریق دعا، نماز و نیایش و گریه تجربه کرده است[۱].
شیوه شرح
ازآنجاکه شرح آصفی، شرحی تفصیلی است، شرح جدا از متن در ذیل صفحات ارائه شده است. شرح و توضیح فقرات دعا به شیوه رایج با گزینش فرازی از دعا با ذکر شماره در ذیل صفحه ارائه شده است.
نمونه شرح
در کتاب المصباح از ابوحمزه ثمالی(ره) نقل شده که امام زینالعابدین(ع) تمام شب را در ماه رمضان نماز میگزارد، سپس در سحر اینگونه دعا میخواند: «إلهي لا تؤدبني بعقوبتك و لا تمكر بي في حيلتك».
شارح ابتدا دو فقره این عبارت را با استناد به آیاتی از قرآن کریم بهاجمال معنا میکند، سپس تحت عنوان «توضیح و تفصیلی پیرامون کیفرها»، کیفرها را به سه قسم تأدیبی، استدراجی و تنکیلی تقسیم کرده و هریک را با استناد به کلام معصومین(ع) شرح و توضیح میدهد. پس از آن با ذکر ارتباط بین معصیت و عقوبت و عفو و رحمت، به تشریح کلام امام میپردازد[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.