صبوحی، شاطر عباس
| نام | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | کربلایی محمدعلی |
| متولد | 1275ق |
| محل تولد | قم |
| رحلت | 1315ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | دیوان شاطر عباس صبوحی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE21557AUTHORCODE |
شاطر عباس صبوحی (1275-1315ق)، شاعری محبوب و معروف مردمان کوچه و بازار بوده در عصر قاجاریه که ظاهراً از خواندن و نوشتن، بی‌بهره بوده است. دیوان اشعار وی، بارها به چاپ رسیده است.
ولادت
شاطر عباس صبوحی که ولادتش را به سال 1275ق، دانسته‌اند، شاعری است محبوب و معروف مردمان کوچه و بازار که ظاهراً معروفیت او بیشتر بدان سبب است که بعضی‌ها گفته‌اند از خواندن و نوشتن بی‌بهره بوده و بااین‌حال، طبعی موزون داشته و اشعاری عاشقانه می‌سروده است[۱].
نسب
نام پدر او را کربلایی محمدعلی و نام جدش را مشهدی مراد نوشته‌اند و زادگاهش را شهر قم و اقامتگاهش را شهر تهران دانسته‌اند. حرفه‌اش نیز نان‌پزی و نانوایی بوده است[۲].
وفات
درگذشت وی را در سال 1315ق، ذکر کرده‌اند[۳].
آثار
شاطر عباس صبوحی در میان شاعران دوره قاجاریه، وضعیت خاصی دارد. از یکسو شهرت و محبوبیت او بین مردم تا امروز برقرار است و از سویی، پژوهندگان، بیشتر شعرهای دیوان منتسب به این شاعر را در ضمن مآخذ دیگر، یافته‌اند و گاه تا مرز انکار واقعیت شاعری و حتی نفی وجود خارجی وی، پیش رفته‌اند[۴].
استقبال مردم از اشعاری که به‌هرحال با نام شاطر عباس صبوحی عرضه شده بود، شاید موجب گردیده که مجموعه اشعاری به نام وی توسط اشخاص، انتشار یابد که با آثار دیگران، همراه بوده است[۵].
احمد کرمی، در سال 1362ش، برای مرتبه اول، دیوان شاطر عباس صبوحی را به چاپ رسانده و مقداری از آن اضافات را کنار گذاشته است، اما بااین‌حال، در مقدمه آن کتاب، به این نکته اشاره کرده است که اشعار دیگران، در آن راه یافته است. این کتاب برای بار دوم در سال 1376ش، تجدید چاپ شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- کرمی، احمد، «دیوان شاطر عباس صبوحی»، تهران، انتشارات ما، چاپ اول، 1377.
- فولادی، علیرضا، «مسئله‌ای به نام شاطر عباس صبوحی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: جستارهای ادبی، پاییز 1396، شماره 198، علمی - پژوهشی/ISC (18 صفحه، از 33 تا 50).