سنت تصحیح متن در ایران پس از اسلام
سنت تصحیح متن در ایران پس از اسلام تألیف مجتبی مجرد؛ این کتاب تلاشی است برای نشان دادن کوششهای طاقتفرسای مصححان ایرانی در دوران پس از اسلام.
| سنت تصحیح متن در ایران پس از اسلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مجرد، مجتبی (نویسنده) |
| ناشر | هرمس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-456-001-6 |
| موضوع | ایران -- تاریخ - تصحیح انتقادی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | P 47/٨٠١/٩٥٩ |
ساختار
این کتاب در چهار فصل تدوین شده است.
گزارش کتاب
کتاب سنت تصحیح متن در ایران پس از اسلام پژوهشی است درباره تاریخ و روشهای تصحیح متون در ایران پس از اسلام. نویسنده در این کتاب با بررسی روند تصحیح متون در پنج قرن نخست اسلامی، نشان میدهد که چگونه فرهنگ اسلامی و ایرانی در این زمینه به هم گره خوردهاند. فصل اول به بررسی تصحیح متون در تمدن اسلامی و نقش قرآن به عنوان نخستین متن کامل این تمدن میپردازد.
فصل دوم کتاب به سنت تصحیح متون فارسی از قرن پنجم تا پایان قرن نهم هجری اختصاص دارد. نویسنده در این فصل اشاره میکند که اگرچه آثار مربوط به تصحیح متون در این دوره به زبان عربی نوشته شدهاند، اما کارهای عملی بسیاری در زمینه تصحیح نسخههای خطی انجام گرفته است.
در فصل سوم، تصحیح متون فارسی از قرن دهم تا پایان قرن دوازدهم هجری بررسی شده است. این دوره شاهد گسترش تصحیح متون فارسی هم در ایران و هم در هند بوده است. از ویژگیهای مهم این دوره، تلفیق تصحیح متن با نقد ادبی است.
فصل چهارم به تصحیح متون فارسی در دوره جدید میپردازد. در این دوره، تصحیح متن ساختاری نوین یافت و روشهای اروپایی با سنتهای ایرانی تلفیق شدند. نویسنده نشان میدهد که چگونه دانشمندان ایرانی روشهایی علمی و منطبق بر سنت ادبی فارسی پدید آوردند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات