سر السر في فلسفة علم النفس من وجهة النظر الصوفية
سر السر في فلسفة علم النفس منجهة النظرة الصوفية | |
---|---|
پدیدآوران | شیبانی، ابوبکر بن علی (نويسنده) شیبانی موصلی، صلاح الدین خلیل (محقق) |
عنوانهای دیگر | اللمعة الموصلیة في معرفة اللغة العربیة |
سال نشر | 1403ق - 1983م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سِرُّ السِّرِّ في فلسفة علم النفس من وجهة النظر الصوفية، از آثار صوفی اشعری و مؤسس طریقت موصلیه در قرن هشتم هجری قمری، ابوبکر تقیالدین بن علی بن عبدالله بن محمد شیبانی موصلی دمشقی (734-797ق)، کوشیده است تا شاید بتواند روزنهای را بهسوی توجه به عشق الهی بگشاید. در پایان این اثر کتاب دیگری در موضوعی دیگر به نام اللمعة الموصلية في معرفة اللغة العربية از همین نگارنده ضمیمه شده است. پژوهشگر معاصر و کارشناس آثار و نسخههای خطی قدیمی عربی در دمشق صلاحالدین خلیل شیبانی موصلی که از نوادگان نویسنده است، کتاب حاضر را تصحیح و تحقیق و منتشر کرده و پدیدآورندهاش را شناسانده است.
هدف و روش
- نویسنده تأکید کرده است: کتاب حاضر، خلاصه اثر دیگرم به نام سرّ المحبّ للمحبوب في معارف القلوب است که نکتههای ناب و مهمترش را با الفاظی رساتر آوردهام و هرچند حجمش اندک است، ولی ارزش آن بسیار است؛ از خدا میخواهم که آن را سودمند برای خوانندگان قرار دهد[۱].
- ابوبکر شیبانی موصلی نوشته است: اللمعة الموصلية را برای کسانی تألیف کردهام که از دانش نحو اطلاع درستی ندارند و برای مهربانی نسبت به علاقهمندان، آن را کوتاه ساختم و در بین اندیشوران، این روشی شایسته است که قبل از آموزش مسائل بزرگ و پیچیده به نوآموزان، آنان را با مسائل کوچک و ساده آشنا میکنند. علم نحو ابزاری برای شناخت معانی و مقاصد کتاب و سنت است[۲].
ساختار و محتوا
- «سرّ السرّ» بسیار مختصر (12 صفحه) است و هرچند میکوشد جنبه خودشناسی انسان را تقویت کند تا بهسوی رشد اخلاقی معنوی حرکت کند، ولیکن نوآوری و جاذبه چندانی در آن یافت نمیشود و تکرار مکررات است.
- اللمعة الموصلية في معرفة اللغة العربية نیز کوتاه است و به توضیح ساده یک دوره نحو زبان عربی میپردازد.
نمونه مباحث
- بدان که انسان عبارت است از 3 عالم: خلق، تسویه و امر. عالم اول: صورتی نقشهکشیشده از عناصر اربعه است. عالم دوم: آمادهسازی آن صورت برای پذیرش «روح امری» است و محرّک برای نفس. عالم سوم: روح قدسی از عالم امر و عقل کلی و گونهای زائد بر صفت انسان حیوانی است که از آن بهعنوان «تقویم احسن» و «خلق اکمل» یاد میشود...[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.