زندگی و زمانه پروین اعتصامی
زندگی و زمانۀ پروین اعتصامی تألیف نصرالله حدادی (متولد 1333ش)؛ این کتاب پژوهشی نو در زندگی خانوادگی و اجتماعی شاعره نامدار ایرانی است و دربردارندۀ فصول مختلفی از زندگانی پروین از یوسف اعتصامی پدر پروین تا مادر، برادرانش، ازدواجش، نقاشیها، موافقان و مخالفان او میباشد.
| زندگی و زمانۀ پروین اعتصامی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حدادی، نصرالله (نویسنده) |
| ناشر | نامک |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-6721-28-6 |
| موضوع | اعتصامی، پروین، ۱۲۸۵-۱۳۲۰ - سرگذشتنامه,زنان شاعر ایرانی - سرگذشتنامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۷۶۱۸/ح۴ز۹ ۱۳۹۳ |
ساختار
این کتاب در شانزده بخش اصلی به همراه پیشگفتار تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب «زندگی و زمانۀ پروین اعتصامی» اثر نصرالله حدادی، پژوهشی جامع و نو در بررسی زندگی خانوادگی و اجتماعی پروین اعتصامی، شاعره نامدار ایرانی است. این کتاب با نگاهی دقیق به جزئیات زندگی پروین، تصویری کامل از این چهره ادبی ارائه میدهد.
در بخش اول کتاب به زندگانی پدر پروین، یوسف اعتصامی (1258-1316 شمسی) پرداخته شده است. نویسنده از تولد او تا زمان عزیمت به تهران و ورود به مجلس شورای ملی را بررسی کرده است. بخش دوم به مادر پروین، اخترالملوک فتوحی تبریزی (1263-1352 شمسی) و ازدواج او با یوسف اعتصامی اختصاص دارد. بخش سوم به زندگی برادران پروین شامل ابراهیم، ابوالقاسم، ابوالفتح، نصرالله و سعید اعتصامی میپردازد.
بخش چهارم شامل گفتوگویی با حسین شاهمرادی مقدم از نزدیکان و دوستان خانواده اعتصامی است. در بخش پنجم با عنوان «پروین اعتصامی» به سه موضوع مهم پرداخته شده: نام واقعی پروین (پروین یا رخشنده)، سال ورودش به تهران همراه با خانواده، و بررسی تحصیلات او.
بخش ششم به مسئلۀ ازدواج پروین و طلاق او از فضل الله ارتا اختصاص دارد. نویسنده در این بخش به بررسی هویت فضل الله ارتا و دلایل طلاق میپردازد. بخش هفتم به زندگی سرور مهکامه محصص، دوست بسیار نزدیک پروین که در سال 1307 با او آشنا شد، میپردازد. بخش هشتم شامل تعدادی از نامههای پروین به مهکامه و بررسی دقیقتر ازدواج پروین است.
بخش نهم مربوط به اشتغال پروین در کتابخانۀ دانشسرای عالی است. پروین در دوم خرداد 1315 به استخدام این کتابخانه درآمد و تا پایان سال 1315 در محل کار خود حاضر شد. در این بخش به خاطرات افرادی مانند فضلالله گرکانی، سعید نفیسی و سیمین دانشور از ملاقات با پروین در کتابخانۀ دانشسرای عالی پرداخته شده است.
بخش دهم به ارتباط پروین با فخری عظمی (ارغون) و کانون بانوان اختصاص دارد. فخری ارغون از فعالان حقوق اجتماعی و فرهنگی بانوان بود و دخترش سیمین بهبهانی به تشریح ملاقات خود با پروین پرداخته است. بخش یازدهم به موضوع «پروین، زن و حجاب» میپردازد و نگاه متفاوت پروین به جامعۀ زنان آن روزگار را تحلیل میکند.
بخش دوازدهم به ارتباط پروین با خاندان پهلوی میپردازد. بخش سیزدهم با عنوان «پروین و دیار باقی» به مرگ پروین در 15 فروردین 1320 اختصاص دارد. در این بخش توصیف دقیقی از آخرین روزهای زندگی پروین و بیماری حصبه او ارائه شده است.
بخش چهاردهم به عبدالله احمدیه، پزشک معالج پروین میپردازد و شامل گفتوگو با دختران دکتر احمدیه (آذر و منیژه) است. بخش پانزدهم به موافقان پروین از جمله محمدتقی بهار و دهخدا میپردازد و بخش شانزدهم به مخالفان او به ویژه فضلالله گرکانی که کتابی علیه پروین نوشته است، اختصاص دارد.
در بخش پایانی کتاب با عنوان «پروین و ...» به ویژگیهای شخصیتی پروین، دو غزل منتشرنشده از او و هنر نقاشیهای پروین پرداخته شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات