زبدة الرسائل الفاروقية و عمدة المسائل الصوفية من 313 رسالة
زبدة الرسائل الفاروقية و عمدة المسائل الصوفية من 313 رسالة | |
---|---|
پدیدآوران | احمد سرهندی، احمد بن عبدالاحد (نويسنده)
فارسی، یونس بن عبد الرحمن (گردآورنده) بيطار، محمد بن عبدالغني (محشي) مزیدی، احمد فرید (محقق) |
سال نشر | 2022م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-9923-44-176-3 |
موضوع | نقشبندیه - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 2ز3الف 293/2 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زبدة الرسائل الفاروقية و عمدة المسائل الصوفية، ترجمه گزیدهای از 313 رساله، نوشته بدرالدین احمد سرهندی فاروقی معروف به مجدد الف ثانى (971-1034 ق) بههمراه شرح آنها توسط یونس بن عبدالرحمن فارسی کردی نقشبندی از علمای قرن دوازدهم هجری قمری است. این اثر در موضوع تصوف و عرفان تدوین شده و بهاءالدین محمد بن عبدالغنی بیطار (متوفای 1328 ق) بر آن حاشیه زده است. احمد فرید مزیدی به تحقیق آن پرداخته و تعلیقاتی بر آن افزوده است.
نوشتار حاضر، گزینش و ترجمهای از 313 رساله (نامه) موجود در جلد اول کتاب رسائل سرهندی است. این رسالهها مسائل پراکنده مجمل و مفصل را در خود جای داده است. گردآورنده اثر به گزینش و جمعآوری برخی از آنها (مانند: معارف صوفیه، شطحات، توحید، وحدت وجود، فضیلت طریقه نقشبندیه، شریعت و حقیقت، مراتب ولایت، معنی سیر و سلوک و سلوک طریقت صوفیه، رد بر برخی صوفیان و بسیاری دیگر از مسائل تصوف و عرفان) پرداخته و به عربی برگردانده است[۱]. او در مواردی توضیحاتی را بر برخی از مطالب افزوده است[۲]. تدوین این اثر در سال 1289ق پایان پذیرفته است[۳].
گردآورنده تلاش کرده در جمعآوری مطالب از رسائل سرهندی هرآنچه مربوط به طریق نقشبندیه است و ذکر آن ضرورت داشته را از قلم نیندازد. مطالب غیر ضروری یا موجود در سائر کتب را نیاورده، مگر آنکه به شکل و سبک متفاوت و اعجاببرانگیز مطرح شده باشند. همچنین سعی کرده است تا با رعایت امانت در ترجمه متون، حتیالامکان ترجمهای مطابق با متن را ارائه نماید. وی برخی مطالب اضافی را حذف کرده و مطالبی را نیز بهعنوان شرح افزوده است که در میان عبارت «اقول» تا «انتهی» قرار گرفته است[۴].
محقق در پاورقی، به مستندسازی روایات شرح و توضیح برخی مطالب و نامها، بهاضافه ذکر برخی تعلیقات مفید از بهاءالدین بیطار تحت عنوان «تعقيب البيطار» پرداخته است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه شارح، مقدمه تحقیق و خاتمه کاتب محشی.