زبانهای خارجی در گذر تاریخ ایران (از آغاز تا امروز)
زبانهای خارجی در گذر تاریخ ایران (از آغاز تا امروز) تألیف مهدی دهمرده، امیر نعمتی لیمائی و سیده ریحانه حسینی؛ کتابی است که به بررسی تاریخی کاربرد زبانهای خارجی در ایران از دوران باستان تا عصر حاضر میپردازد. این پژوهش نشان میدهد که در دورههای مختلف تاریخ ایران، کدام یک از زبانهای خارجی کاربرد داشته و هر یک در طول زمان چه تحولاتی را تجربه کردهاند.
| زبانهای خارجی در گذر تاریخ ایران (از آغاز تا امروز) | |
|---|---|
| پدیدآوران | دهمرده، مهدی (نویسنده)
نعمتی لیمائی، امیر (نویسنده) حسینی، سیده ریحانه (نویسنده) |
| ناشر | علمی و فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-121-794-4 |
| موضوع | زبانهای باستانی -- ایران -- زبان -- راهنمای آموزشی -- ایران -- تاریخ -- مراکز آموزش زبان -- ایران -- تاریخ -- ایران -- زبانها -- تاریخ -- ایران -- زندگی فرهنگی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۵۶/د۹ز۲ ۱۳۹۴ |
ساختار
این کتاب در هفت فصل اصلی به همراه مقدمه و بخش نتیجهگیری تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب با مقدمهای آغاز میشود که در آن به پیشینه تاریخی و تمدنی کهن ایران اشاره شده است. نویسندگان با اشاره به تمدنهای جیرفت، مارلیک و شهر سوخته، بر قدمت هزاران ساله ایرانیان تأکید کرده و بیان میدارند که ایرانیان همواره با اقوام و ملل دیگر در ارتباط بودهاند و به همین دلیل، علاوه بر زبان فارسی، زبانهای دیگری نیز در ایران کاربرد داشته است.
فصل اول به زبانهای خارجی در ایران باستان اختصاص دارد. این فصل به بررسی زبانهای خارجی در دوران پیش از هخامنشیان، دوران هخامنشی، دوران سلوکی و اشکانی و دوران ساسانی میپردازد.
فصل دوم به زبانهای خارجی در روزگار اسلامی از ورود اسلام به ایران تا یورش مغول پرداخته است. در این فصل، زبانهای خارجی در دوران امویان و عباسیان و همچنین در حدفاصل فرمانروایی طاهریان تا یورش مغول بررسی شده است.
فصل سوم به زبانهای خارجی در روزگار مغول و تیموری اختصاص یافته است. این فصل شامل بررسی زبانهای خارجی در دوران ایلخانی و دوران تیموری است.
فصل چهارم به زبانهای خارجی در روزگار صفوی، افشاری و زند میپردازد. در این فصل، تحولات زبانی در دوران صفویه و همچنین در دوران افشاریه و زندیه بررسی شده است.
فصل پنجم به زبانهای خارجی در روزگار قاجار اختصاص دارد. در این فصل به عواملی مانند اعزام دانشجو به اروپا، فعالیت مبلغان مذهبی و تأسیس مدارس و مراکز آموزشی نوین و نهضت ترجمه در عصر قاجار به عنوان دلایل رواج زبانهای اروپایی در ایران پرداخته شده است.
فصل ششم به زبانهای خارجی در روزگار پهلوی میپردازد. در این فصل، عواملی مانند تشدید روند اعزام دانشجویان به خارج، تأسیس دانشگاهها و مراکز آموزشی نوین، مدارس و نظارت دولت بر آنها و مؤسسات و انجمنهای فرهنگی به عنوان عوامل مؤثر در ترویج زبانهای خارجی بررسی شده است.
فصل هفتم به زبانهای خارجی در دوران جمهوری اسلامی اختصاص یافته است. در این فصل، عواملی مانند عزیمت دانشجویان به خارج و گسترش تعداد دانشگاهها، مدارس و مؤسسات خارجی، آموزشگاهها و رسانههای نوین به عنوان عوامل مؤثر در ترویج زبانهای خارجی تحلیل شده است.
کتاب با بخش "برآیند سخن" به پایان میرسد که در آن جمعبندی کلی از تحولات زبانهای خارجی در طول تاریخ ایران ارائه شده است. این اثر با نگاهی تاریخی و تحلیلی، تصویر جامعی از سیر تحول کاربرد زبانهای خارجی در ایران ارائه میدهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات