زبانشناسی ایرانی: نگاهی تاریخی از دوره باستان تا قرن دهم هجری قمری
| زبانشناسی ایرانی: نگاهی تاریخی از دورۀ باستان تا قرن دهم هجری قمری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حقبين، فريده (نویسنده) |
| ناشر | مرکز |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1392 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-964-213-211-9 |
| موضوع | زبانشناسی تاريخي - ايران - زبانشناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح7ز2 / 140 P |
زبانشناسی ایرانی: نگاهی تاریخی از دورۀ باستان تا قرن دهم هجری قمری تألیف فریده حقبین، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا؛ این کتاب به بیان کوششها و دستآوردهای ایرانیان در رشتۀ زبانشناسی میپردازد. از یکسو موضوعمدار و از سوی دیگر شخصیتمدار و پیشگاممدار است و از آن رو که از لحاظ زمانی تا قرن دهم هجری و از لحاظ مکانی حوزۀ مرزهای جغرافیایی کمابیش قدیم و جدید ایران را دربر میگیرد، میتواند موقعیتمدار باشد.
ساختار
این کتاب در ۲۶۴ صفحه به همراه ۸ صفحه مقدمه و در سه بخش اصلی با یازده فصل تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب «زبانشناسی ایرانی: نگاهی تاریخی از دورۀ باستان تا قرن دهم هجری قمری» تألیف فریده حقبین، در سال ۱۳۹۲ توسط نشر مرکز در تهران منتشر شده است. این اثر پژوهشی به بررسی تاریخ زبانشناسی در ایران از دوران باستان تا قرن دهم هجری قمری میپردازد و کوششها و دستاوردهای ایرانیان در این رشته را تحلیل میکند.
کتاب در سه بخش اصلی سازمان یافته است: بخش اول با عنوان «زبانها و مطالعات زبانی در عصر باستان» شامل چهار فصل است که به آریاییها و زبانهای ایران در عصر باستان، تاریخچۀ خط و ایجاد نظامهای نوشتاری، واژگاننگاری و فرهنگنویسی در عصر باستان، و ترجمه و تفسیرنویسی میپردازد.
بخش دوم با عنوان «ظهور اسلام و تعامل ایرانیان و مسلمانان» در دو فصل به دوران انتقال از عصر باستان به عصر اسلامی و خدمات متقابل اسلام و ایران اختصاص دارد.
بخش سوم که مفصلترین قسمت کتاب است، با عنوان «زبانشناسی ایران پس از ظهور اسلام» در پنج فصل به مکاتب زبانشناسی دورۀ اسلامی، مطالعات آوایی، صرف و نحو، معنیشناسی و مطالعات منطقی، و واژگاننگاری و فرهنگنویسی میپردازد.
نویسنده در این کتاب نشان میدهد که چگونه ایرانیان با داشتن نظام نوشتاری پیشرفته، موفق به ایجاد نظام دیوانی و علمی پرنفوذ و تمدنساز شدند. بررسی تاریخچۀ خط، فرهنگنویسی، ترجمه و تفسیرنویسی در ایران باستان از جمله موضوعات مهمی است که در این اثر به آنها پرداخته شده است.
این کتاب با نگاهی تاریخی و نظاممند به تحولات زبانشناسی در ایران، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران زبانشناسی، تاریخ علم و علاقمندان به مطالعات ایرانی فراهم کرده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات