روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه قاجار به انضمام شرح کامل سفرنامه اول خراسان
| روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه قاجار به انضمام شرح کامل سفرنامه اول خراسان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ناصرالدین شاه قاجار (نویسنده) عبدامین، مجید (مصحح) |
| ناشر | سخن، دکتر محمود افشار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396ش |
| موضوع | ناصرالدین قاجار، شاه ایران، ۱۲۴۷-۱۳۱۳ق. - سفرها,ناصرالدین قاجار، شاه ایران، ۱۲۴۷-۱۳۱۳ق. - سفرها - ایران - خراسان,ایران - تاریخ - قا‌جا‌ریا‌ن، ۱۱۹۳ - ۱۳۴۴ق,خراسان - سیر و سیاحت - قرن ۱۳ق |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | DSR۱۳۶۹/ر۸۷ ۱۳۹۶ |
روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه قاجار به انضمام شرح کامل سفرنامه اول خراسان تألیف ناصرالدین شاه قاجار، مصحح مجید عبدامین؛ این کتاب شرح خاطرات روزانه ناصرالدین شاه از چهاردهم محرم ۱۲۷۹ تا سیزدهم جمادی الثانی1285 قمری است. اوراق فراوانی از آن به شرح و بیان اتفاقات روزمره از قبیل شکار، تفرج و سیر و سیاحت یک روزه و چند روزه اختصاص دارد.
ساختار
کتاب در سه بخش تدوین شده است. بخش نخست و آغاز این کتاب به شرح و بیان برخی امور مملکتی و مسائل روزمره و گردش‌های چند روزه در اطراف تهران اختصاص دارد. بخش میانی شامل شرح کامل سفر اول خراسان است و کتاب با شرح مختصری از تغییر و تحولات پایتخت به پایان می‌رسد.
گزارش کتاب
ناصرالدین شاه پسر محمد شاه قاجار، چهارمین پادشاه سلسله قاجار است. او نزدیک به ۵۰ سال سلطنت کرد. وی از دوران نوجوانی به ثبت خاطرات خود اقدام ورزیده است و علاوه بر ثبت خاطرات روزانه، به خوشنویسی، شعر، نقاشی و عکاسی علاقه‌ای وافر داشته،ولیکن مهمترین هنر او همین ثبت خاطرات روزانه‌اش بوده است. بیشتر باید ناصرالدین شاه را پادشاه خاطره‌نویسی بنامیم، چرا که بیش از همه پادشاهان ایران یادداشت‌ها،کتاب‌ها، خاطرات، سفر نامه و دیوان شعر از خود به یادگار گذاشته است. ساده نویسی و سبک و صریح در نوشته‌های او و عدم تاکید بر لفاظی از دلایل مهم استقبال خوانندگان از روزنامه‌های خاطرات ناصرالدین شاه است. این مجلد با سفرنامه شهرستانک آغاز شده و با شرح خاطرات روزانه وی در سلطنت آباد به پایان رسیده است. در طول سالیان گذشته تنها کتابی که از این سفر در اختیار پژوهشگران قرار گرفته است کتاب سفرنامه حکیم الممالک بوده است که توسط میرزا علی‌نقی حکیم الممالک حکیم درباری و از نزدیکان ناصرالدین‌شاه تحریر گردیده است. در تصحیح متن حاضر روش معمول و رایجی که در تصحیح متون رعایت می‌شود مورد نظر قرار گرفته است. متن اصلی فاقد علائم سجاوندی و عدم رعایت قواعد پاراگراف بندی بوده است که در بازنویسی کلیه این موارد رعایت شده است. در بعضی از قسمتهای نسخه در نگارش واژگان اشتباهاتی صورت گرفته که ضمن تصحیح در پانویس همان صفحه نیز به اصل آن اشاره شده است. به جهت تسهیل در امر تحقیق و پیگیری موضوعات و مطالب خاص توسط پژوهشگران اقدام به اعلام هر صفحه از سند با شماره گذاری آن صفحه در داخل قلاب نموده است. توضیحات کتاب بیشتر حول محور اعلام و القاب، اماکن و نقاط خاص جغرافیایی و همچنین کلمات و لغات نامانوس قرار گرفته است. و لقب و عناوینی که برای اولین بار به کار برده شده است، شرحی درباره صاحب آن لقب عنوان ارائه گردیده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران