رساله حقوق امام علی بن الحسین علیه‌السلام
| رساله حقوق امام علي بن الحسین عليه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نامشخص (نويسنده) علی بن حسین(ع) (نويسنده) |
| ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-304-403-9 |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رساله حقوق امام علی بن الحسین علیه‌السلام، اثر اسماعیل منصوری لاریجانی، ترجمه‌ای است فارسی از «رسالة الحقوق للإمام زين‌العابدين(ع)». این اثر، کتابی است در تشریح حقوقی که بر ذمه آدمی بوده و دربردارنده مهم‌ترین حقوق الهی و وظایف اخلاقی است که در مورد هر حق نیز مهم‌ترین جوانب آن، بیان شده است.
امام سجاد(ع)، از جمله سفارشات و وصایای خود را به حقوق انسان، به‌ویژه مسلمانان اختصاص داده و از هر فرصتی بر آن اصرار ورزیده است. ایشان همه دین را در حق‌مداری و عدالت‌گستری و پایبندی به عهد و پیمان می‌داند که تماما در حوزه حقوق مدنی و اجتماعی محصور می‌گردد. مترجم معتقد است که آن حضرت در این رساله، به‌طور مختصر، اما جامع و کامل، به حقوق اعضا و جوارح انسان می‌پردازد که رعایت و توجه به آن، نه‌تنها به سلامت و روان و بهداشت فردی ما کمک می‌کند، بلکه اساس جامعه‌ای سالم و پاک را پی‌ریزی می‌نماید؛ چراکه رهنمودهای آن امام و همه معصومین(ع)، مطابق عقل و نظرات انسان است که عمل و پیروی از آنها، سلامت فردی و اجتماعی جوامع بشری را تضمین می‌کند[۱].
در اثر حاضر، متن رساله به‌همراه ترجمه فارسی آن، ارائه شده است. مترجم سعی داشته تا اصل امانت در ترجمه را رعایت نموده و درعین‌حال، ترجمه‌ای سلیس و روان از متن، در اختیار خواننده قرار گیرد. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از متن اصلی و ترجمه آن، اشاره می‌شود: «حق الصلاة: فأما حق الصلاة فأن تعلم أنها وفادة إلی الله و أنك قائم بها بين يدي الله فإذا علمت ذلك كنت خليقا أن تقوم فيها مقام الذليل الراغب الراهب الخائف الراجي المسكين المتضرع المعظم من قام بين يديه بالسكون و الإطراق و خشوع الأطراف و لين الجناح و حسن المناجاة له في نفسه...»[۲].
«حق نماز: اما حق نماز آن است که بدانی نماز مهمانی خداست و تو با نماز در پیشگاه خدا می‌ایستی، پس هرگاه آن را دانستی، شایسته است که در نماز مانند بنده‌ای ذلیل، امیدوار، ترسان، خواستار، بی‌چیز و زاری‌کننده در مقابل او بایستی و با خضوع و آرامش و وقار و زیبایی در گفتار، او را بزرگ بداری...»[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.