رسالة السادة في سیادة السادة. البدر المشعشع در احوال ذریة موسی المبرقع
| رسالة السادة في سیادة السادة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضوی قمی، ابو القاسم بن حسین (نويسنده)
نوری، حسین بن محمدتقی (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | البدر المشعشع در احوال ذریه موسی المبرقع |
| ناشر | کتابخانه عمومی حضرت آيت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش - 1429ق - 2008م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8179-62-0 |
| موضوع | امام زادگان - نسب نامه - سادات - نسب نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ل2ر5 53/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة السادة في سيادة السادة، نوشته ابوالقاسم بن حسین رضوی قمی (1249-1324ق)، از مشاهیر علمای هند است که در ذیل آن، کتاب «البدر المشعشع»، در احوال ذریه موسی مبرقع، اثر میرزا حسین نوری گنجانده شده است. هر دو اثر به موضوع انساب اختصاص یافته و توسط سید مهدی رجایی تحقیق شده است.
رسالة السادة في سيادة السادة
این رساله مختصر، به موضوع سید، سیادت و لوازم آن اختصاص یافته است[۱]. نگارش این رساله در تاریخ 1306ق، پایان یافته است.
نویسنده، این رساله را در یک مقدمه و دو مقصد تنظیم نموده است. وی در مقدمه، روش خود را در طرح مطالب، احادیث و روایات مطرح کرده[۲] و در مقصد اول، به مباحثی پیرامون اصل سیادت، معنا، فضائل، لوازم و خواص آن در چند باب و به‌صورت اجمالی پرداخته است[۳].
مقصد دوم، در کیفیت حصر و تقسیم سیادت اشخاص است و نویسنده در آن به بیان چهار فرقه از مدعیان سیادت پرداخته است[۴]. وی نخست به کسانی که سیادت آنها قطعی است پرداخته و در چند باب پیرامون اثبات سیادت پیامبر اکرم(ص) و خاندان بلافصل ایشان و نوادگان ائمه(ع)، به‌همراه نام و تعداد آنها سخن گفته است. وی سایر مباحت کتاب را به موضوع مظنون الانساب، مشکوک الانساب و مجعول الانساب، تعریف و اسباب آن و دیگر مطالب مرتبط اختصاص داده است.
البدر المشعشع در احوال ذریة موسی المبرقع
اثری از میرزا حسین بن محمدتقی بن علی‌محمد نوری طبرسی (1254-1320ق)، معروف به محدث نوری و حاجی نوری، محقق، محدث و رجالى است.
این نوشتار مشتمل بر زندگى و شرح احوال و هجرت ابوجعفر موسى مبرقع، پسر امام ابوجعفر محمد تقى(ع)، از شهر کوفه و ورود آن جناب به شهر قم، به‌همراه مطالبی در اثبات صحت ادعای منتسبین به ایشان است[۵].
نویسنده، این کتاب را به درخواست یکی از سادات کشمیر و به هدف تأیید صحت انتساب سادات رضویه آن سامان به موسی مبرقع به نگارش درآورده است[۶]. تاریخ پایان نگارش این رساله به سال 1308 هجری قمری گزارش شده است[۷].
این اثر با تکیه بر کتاب تاریخ قم نوشته حسن بن محمد بن حسن قمی (م 406ق) تدوین شده[۸] و از سایر منابع تراجم و رجال مانند «أمل الآمل» شیخ حر عاملی و «فهرست» منتجب‌الدین و نوشته‌های دیگر نیز استفاده شده است[۹].
نویسنده در آغاز از چگونگی هجرت ابوجعفر موسی مبرقع به قم در سال دویست‌وپنجاه‌وشش و داستان بیرون نمودن او از قم و بازگرداندن وی توسط حسین بن علی بن آدم تا زمان مرگ او در این شهر[۱۰] و همچنین از ذریه او بر اساس اطلاعاتی که از آنان در کتاب تاریخ قم و دیگر نوشته‌ها آمده، سخن گفته است[۱۱].
در پایان کتاب، صورت سؤال پیرامون سادات رضویه کشمیر و صحت نسب آنان به‌همراه پاسخ آن توسط نویسنده آمده است[۱۲].
محقق کتاب علاوه بر شرح حال دو نویسنده یادشده در مقدمه آثار آنها، به ارجاع و آدرسی‌دهی آیات، روایات و مطالب در پاورقی، پرداخته[۱۳] و در مواردی نیز توضیحاتی ضروری پیرامون برخی مطالب آورده است[۱۴].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص15
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص17
- ↑ ر.ک: همان، ص18
- ↑ ر.ک: همان، ص153
- ↑ ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ج3، ص68
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص299
- ↑ ر.ک: همان، ص331؛ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ج3، ص68
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص299
- ↑ ر.ک: همان، ص309-310 و 313
- ↑ ر.ک: همان، ص300-301
- ↑ ر.ک: همان، ص308
- ↑ ر.ک: همان، ص332
- ↑ ر.ک: همان، ص19-20 و 310
- ↑ ر.ک: همان، ص47 و 58 و 302
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، «الذريعة إلى تصانيف الشيعة»، لبنان، دارالأضواء، 1403، چاپ اول.