در جستجوی مولانا
| در جستجوی مولانا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تجدد، نهال (نویسنده)
بحرینی، مهستی (مترجم) کاربر، ژان کلود (پیش‌گفتار) |
| ناشر | انتشارات نیلوفر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مثنوی - اقتبا‌س‌ها مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.,قرن ۲۰ داستان ها‌ی فرانسه |
| کد کنگره | PQ 1271/ت۳د۴ |
در جستجوی مولانا تألیف نهال تجدد؛ ترجمه مهستی بحرینی؛ تصاویر از فدریکا ماتا و پیش گفتار از ژان کلود کاربر؛ این کتاب؛ شامل بازگردانی 35 حکایت کوتاه مثنوی است که در سه فصل با عنوان‌های: خام بُدم؛ پخته شدم؛ تنظیم شده است.
این اثر در اصل به زبان فرانسوی نگارش یافته و بعد به نثر فارسی فاخر امروزی برگردان شده است.
در این نگارش در اصلِ داستان‌ها تغییرات و گاه افزودنی‌هایی ایجاد شده و هر داستان با تصاویر خوانا و معناداری همراه گردیده است.
در این اثر، قصه‌ها از زبان راوی فرضی که صحافی از اهالی نیشابور و معاصر مولاناست، نقل می‌شود. به عبارت دیگر او شاهد همۀ ماجراهاست و در نتیجه آنچه را دیده در روایت می‌کند.
یکی از ویژگی‌های خوب اثر حاضر این است که در بازگردانی با همۀ تغییراتی که ایجاد شده، برخی پیام‌های معنوی و نکته‌های ارزندۀ بیت‌ها و تعبیرات مثنوی تا حدودی محفوظ مانده است.
در مجموع، این کتاب با ابتکار جدید و ویرایش فنی و چاپ عالی به یک اثر جذاب و خواندنی تبدیل شده است.
ژانکلود کاربر در پیش‌گفتار نوشته است:«نویسنده برای اینکه دیدگاهش را به شیوۀ خاص خود عرضه کند، شخصیتی به ظاهر حقیقی آفریده است؛ صحّاف اهل نیشابور که نویسنده او را از سن هجده سالگی تا هشتاد و چهار سالگی همراهی می‌کند.
در این ماجرا مرد صحّاف، در عزلتی اجباری(مانند مولانا)، این حکایت عارفانه را همچون خط سیر تاریک و روشن زندگی خویش دنبال می‌کند.
نهال تجدد(نویسنده)، به یاری او، آن‌ها را به گونۀ زنده و ملموس به ما عرضه می‌دارد. نویسنده بی‌آنکه به توضیح دربارۀ ای حکایت‌ها بپردازد، آن‌ها را همچون معماهایی گریز ناپذیر برسر راه ما قرار می‌دهد و ما می‌توانیم آن را که می‌خواهیم بپذیریم و از کنار آنکه نمی‌خواهیم، بگذریم: با شور و شوق واقعی، همواره خواهیم توانست قصه‌ای را که آیینه ضمیر ما خواهد بود و از آن رهایی نخواهیم داشت، بیابیم.
این مرد صحّاف، هنگامی که پا به راه گذاشت «خام» بود، مردی صاده و به دور از پختگی. پس از دیدار با شمس «پخته» می‌شود، پیر می‌شود و صاحب معرفت.
پیوندش با مولانا در پایان زندگی‌اش، او را شکوفا می‌سازد. او هم «سوخته» و خاکستر می‌شود. آنچه این صحّاف برای مان به ارمغان می‌آورد، آنچه می‌خواهد به ما بگوید، از کجا سر چشمه می‌گیرد؟ از مثنوی مولانا.....».[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص54-55
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.