درسنامه فقه الحدیث (کتاب فضل العلم، کتاب الحجة، کتاب العشرة)
| درسنامه فقه الحدیث (کتاب فضل العلم، کتاب الحجة، کتاب العشرة) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امینی، محمد (نويسنده) |
| ناشر | مرکز بين‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1393ش - 1436ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-195-872-7 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م5د4 109 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
درسنامه فقه الحدیث (كتاب فضل العلم، كتاب الحجة، كتاب العشرة)، اثر محمد امینی، آموزش عملی فقه الحدیث با شرح و تبیین مجموعه‌ای از احادیث منتخب از سه بخش یادشده از کتاب شریف اصول کافى است.
هدف از نگارش کتاب، تدوین متنى ساده، علمى و فهمیدنى براى طلاب و دانشجویان است[۱] که از جمله ویژگی‌های آن، این است که در پایان هر درس، پرسش‌هایى تهیه شده که پاسخ به آنها توسط دانش‌پژوهان، تأکیدى بر آموزش محتواى درس است و علاوه بر آن، احادیثى متناسب با هر درس به‌عنوان فعالیت‌کلاسى در نظر گرفته شده که خود نوعى تمرین «فقه الحدیث» شمرده مى‌شود[۲].
مطالب کتاب، در شانزده درس، سامان‌دهی شده است. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های این اثر، به شرح زیر است:
- مطالب دروس بر اساس سرفصل مصوب و شرح احادیثى است که سال‌ها بدون هیچ شرح و توضیحى توسط اساتید محترم تدریس مى‌شده است.
- علاوه بر شانزده درس، به‌تناسب موضوع، احادیثى شرح داده شده و صرفا جهت مطالعه تعیین گردیده است.
- مطالب دروس غالباً شرح احادیث است و در شرح هر حدیث، معناى واژگان و شرح کوتاه از حدیث مورد توجه قرار گرفته و سعى شده است تا محتواى حدیث با عنایت به آیات قرآن کریم و سایر احادیث بیشتر تبیین شود.
- از ارائه بحث‌هاى سندى و رجالى خوددارى شده تا موجب ملالت و خستگى طلاب نگردد.
- در شرح مفردات و واژگان، از کتب معتبر لغوى استفاده شده است.
- در توضیح محتواى احادیث، از کتاب‌هاى «شرح اصول کافى» تألیف ملاصدرا، «شرح اصول کافى» تألیف ملا صالح مازندرانى، «مرآة العقول» تألیف علامه مجلسى و سایر شرح‌هاى اصول کافى استفاده شده است[۳].
از جمله مطالب کتاب، اشاره به ویژگی‌های اهل علم می‌باشد. در این قسمت، در حدیث شریفی از امام(ع)، بعد از سفارش به فراگیری علم و دانش، صفات و ویژگی‌هایی برای اهل علم، لازم دانسته شده و به آنها سفارش گردیده است؛ از جمله آنکه به زینت علم و بردباری آراسته شوند، دربرابر کسانی که به آنها علم یاد می‌دهند، تواضع و فروتنی نمایند و از علمای جبار و گردنکش و غیر متواضع نباشند[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.