خواجویان، محمدکاظم

    از ویکی‌نور
    خواجویان، محمدکاظم
    نام خواجویان، محمدکاظم
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 1317ش
    محل تولد مشهد
    رحلت 1372ش
    اساتید
    برخی آثار تاریخ تشیع (خواجویان)

    هفت مقاله در تاريخ اسلام

    کد مؤلف AUTHORCODE09279AUTHORCODE

    محمدكاظم خواجويان  (1317- 1372‌ش)، مترجم، استاد تاریخ اسلام در دانشگاه فردوسی مشهد

    ولادت

    در سال 1317ش در مشهد به دنيا آمد.

    تحصیلات

    پس از گذراندن دوره‌هاى ابتدايى و متوسطه، به دانشكده‌ى ادبيات و علوم انسانى مشهد راه يافت و در سال 1341 به دريافت دانشنامه‌ى ليسانس تاريخ از آن دانشكده نايل آمد. پس از آن، با سمت دبيرى به كار در وزارت آموزش و پرورش پرداخت و مدتى در آباده‌ى فارس تدريس كرد و چندى بعد براى ادامه‌ى تحصيل به  دانشگاه سوربن فرانسه رفت و طى سال‌هاى 1356 -1354 دوره‌هاى فوق ليسانس و دكتراى رشته‌ى مطالعات اسلامى را به پايان برد.

    وى از سال تحصيلى 1357-1356 به تدريس در دانشكده‌ى ادبيات و علوم انسانى دانشگاه فردوسى مشهد پرداخت و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، به گروه تاريخ دانشگاه فردوسى مشهد منتقل شد و چندى پس از آن رياست دانشكده‌ى ادبيات اين دانشگاه را پذيرفت. وى نزدیک به نه سال در اين سمت باقى بود و پس از آن نيز تا درگذشت، در سمت معاون دانشجويى دانشگاه مشهد انجام وظيفه كرد. همزمان با آن، عضويت هيئت امناى دانشگاه‌هاى شمال شرق كشور را داشت و به ويژه سرپرستى شوراى برنامه‌ريزى گروه تاريخ وزارت فرهنگ و آموزش عالى را نيز عهده‌دار بود. اين شورا اقداماتى براى بهبود کیفیت وضع مقاطع كارشناسى ارشد و دكترى انجام داد.

    وى درس‌هاى تاريخ صدر اسلام، تاريخ تشيع و تاريخ ائمه(ع) را در بخش تاريخ دانشكده‌ى مشهد تدريس مى‌كرد و ضمنا به امور اجرايى- ادارى دانشگاه فرودسى نيز مى‌رسيد. وى همچنين از نخستين سال‌هاى فعاليت كانون نشر حقايق اسلام در مشهد، زير نظر استاد محمدتقى شريعتى، به فعالیت‌های مذهبى در اين كانون پرداخت. عضويت در هيئت مديريه «انصار الحجة» (مؤسسه‌ى خيريه‌اى كه براى رسيدگى به وضع يتيمان فاليت داشت)؛ فعاليت در انجمن حمايت از زندانیان مشهد؛ عضويت در هيئت امناى اداره‌ى اوقاف مشهد از ديگر فعالیت‌های اجتماعى ايشان بود.

    وى در زمان رياست خويش در دانشكده‌ى ادبيات و علوم انسانى، كوشش بسيار كرد تا فضاى علمى- پژوهشى دانشكده را سرزنده نگاه دارد. بسيارى از پژوهشگران به تشويق و يارى او به كارهاى پژوهشى پرداختند. وى همچنين نشريه‌اى تخصصى در زمينه‌ى پژوهش‌هاى تاريخى بنياد گذارد كه از سال 1368 با نام «فصلنامه‌ى مطالعات تاريخى» منتشر شد. مقالات پژوهشى وى در اين فصلنامه و نيز مجله‌ى «دانشكده‌ى ادبيات و علوم انسانى» مشهد به چاپ رسيده است.

    وفات

    وى در تاريخ 13 آبان 1372 در مشهد، به علت سكته‌ى قلبى، درگذشت.

    آثار

    1. تاريخ تشيع
    2. هفت مقاله در تاريخ اسلام.


    وابسته‌ها