خمس رسائل في الفرق و المذاهب
خمس رسائل في الفرق و المذاهب | |
---|---|
پدیدآوران | ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان (نويسنده) باغجوان، سید (محقق) |
ناشر | دار السلام |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1425ق - 2005م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | اسلام - فرقهها - اشعریان - ماتریدیه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف2خ8 236 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
خمس رسائل في الفرق و المذاهب، تألیف ابن کمال پاشا (873-940ق)، یکی از دانشمندان مسلمان که در قرن دهم هجری قمری و شانزدهم میلادی در روم زندگی میکرده، مشتمل بر پنج رساله در موضوع فرق اسلامی و غیر اسلامی است. کتاب با تحقیق سید باغجوان منتشر شده است.
رسالههای مذکور با وجود کوتاهی، به جهت مضمون و مطالب فراوان ارزشمند است. این رسائل بهترتیب عبارتند از:
- رساله اول: رسالهای در اختلاف بین اشاعره و ماتریدیه. این رساله اگرچه در چاپخانهای در استانبول در سال 1304 به طبع رسیده است، اما با تمام شدن نسخ آن، در حکم چاپنشده است؛ چراکه امکان دسترسی به آن نیست مگر در کتابخانههایی که نسخههای خطی آن یافت میشود[۱].
- رساله دوم: در معرفی اهل بدعت و ضلالت است.
- رساله سوم: در شرح و تفصیل فرق اسلامی است.
- رساله چهارم: در معرفی فرق ضاله است.
- رساله پنجم: در تکفیر روافض است.
در تحقیق هریک از این رسالهها از چند نسخه خطی استفاده شده؛ بهعنوان مثال در تحقیق رساله چهارم از هشت نسخه خطی بهره برده شده است[۲].
ویژگیها
- قرار دادن علامت (+) در حاشیه بر روی کلمه، به معنای زائد و اضافه بودن و علامت (-) به معنای ساقط شدن از اصل است. اگر هم بیش از یک کلمه اضافه یا کم باشد با علامت (...) مشخص شده است.
- محقق به تقسیمات و عناوین نویسنده در رسائلش پایبند بوده و از خود عنوانی به آن نیفزوه است.
- اشتباهات نحوی فراوان در نسخ، با اشاره به آنچه در اصول موجود است، تصحیح شده است.
- در جهت تفهیم مقصود نویسنده به خواننده، فقرات کتاب تقسیم و شمارهگذاری شده است.
- نام سوره و شماره آیات ذکر شده است. احادیث نبوی نیز از کتب اهل سنت استخراج شده است. مطالب متن نیز به منابع آنها ارجاع داده شده است.
- اعلام ذکرشده در رسالهها معرفی و به کتب رجال ارجاع شده است.
- فرق و مذاهب ذکرشده در رسالهها بهاختصار با ارجاع به کتب فرق و مذاهب معرفی شده است.
- در انتهای کتاب، فهارس فنی برای سهولت استفاده از محتوای کتاب ارائه شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.