خلاصة التجارب (بهاء‌الدوله)

    از ویکی‌نور
    خلاصة التجارب
    خلاصة التجارب (بهاء‌الدوله)
    پدیدآورانولایتی، علی‌اکبر (مقدمه‌نويس)

    فریدی، پویا (محقق)

    ابوالحسن زاده، زهره (محقق)

    بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین (نویسنده)

    شمس اردکانی، محمدرضا (محقق)

    محقق‌زاده، عبدالعلی (محقق)
    ناشردانشگاه علوم پزشکی تهران
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1387 ش
    چاپ1
    موضوعاندام‏ها - بیماری‏ها

    اندام‏ها - بیماری‏ها - تشخیص

    اندام‏ها - بیماری‏ها - درمان

    پزشکی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏R‎‏ ‎‏127‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏خ‎‏8‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    خلاصة التجارب، اثر بهاءالدوله رازى، کتابی است طبی در عهد صفوی که توسط محمدرضا شمس اردکانی، عبدالعلی محقق‌زاده، پویا فریدی، زهره ابوالحسن‌زاده مورد تحقیق، تصحیح و بازنویسی قرار گرفته و منتشر شده است.

    در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای توسط علی‌اکبر ولایتی نوشته شده است.

    در نسخه دیگری از این اثر به همین نام یعنی «خلاصة التجارب»، به گزارش محتوا آن پرداخته شده است.

    در تهیه این مجموعه از نسخه خطی منحصربه‌فرد کتابخانه شهید دستغیب شیراز که به خط نستعلیق و بر روی کاغذ سفید روغنی، جلد تیماجی و قطع 20*30 در شیراز نسخه‌برداری شده و به‌عنوان نسخه مبنا استفاده شد. این نسخه در تاریخ اردیبهشت 1335توسط اقای محمدحسین ناصر معدلی اهدا شده است.

    برخلاف سایر نسخ، کتاب با ذکر فهرست باب‌ها شروع و در جای‌جای کتاب از مطابقت با نسخه‌های دیگر کتاب در حاشیه صفحات ذکر شده است. کتاب کامل و در 28 فصل تنظیم شده است.

    دیگر نسخه‌های مورد استفاده که محققین از آن به عنوان مکمل یاد کرده‌اند عبارتند از نسخه خطی شماره 104 کتابخانه وزیری یزد، نسخه کتابخانه آستان قدس رضوی، نسخه چاپ سنگی مربوط به سال 1292ق که توسط دکتر محمدمهدی اصفهانی انتشار یافته است[۱].

    دكتر على‌اكبر ولايتى، مقدمه‌اى بر اين نسخه از كتاب نگاشته‌اند و در آن از «وضعيت ايران در سال‌هاى ابتدايى قرن دهم هجرى قمرى»، «زندگى بهاءالدوله» و «معرفى خلاصة التجارب» سخن رانده‌اند. تصحيح‌كنندگان يادشده نيز مقدمه كوتاهى در معرفى كتاب و نسخه‌هايى كه در امر تصحيح، مورد استفاده قرار داده‌اند، نوشته‌اند.

    فهرست مطالب، در آغاز كتاب و واژه‌نامه و واژه‌ياب، در آخر آن درج گرديده است.

    پانویس

    1. مقدمه مصححان، ص24

     

    منابع مقاله

    مقدمات و متن کتاب.

    وابسته‌ها