خبايا الزوايا

    از ویکی‌نور
    خبايا الزوايا
    خبايا الزوايا
    پدیدآورانعجیمی‌، حسن‌ بن‌ علی‌ (نويسنده) ضمیریه، ناصر (محقق)
    عنوان‌های دیگرSufis and theil lodges in the Ottoman Hijaz ** رسالة في طرق الصوفية
    ناشرمطبعة بريل
    مکان نشرهلند - لیدن
    سال نشر1402ش - 2023م
    چاپ1
    شابک978-90-04-52525-2
    موضوعتصوف -- عربستان - خانقاه -- عربستان - عرفان -- عربستان
    زبانانگلیسی - عربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    3ع4ع 277 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    خبايا الزوايا و يليه رسالة في طرق الصوفية ، مشتمل بر دو اثر از حسن بن علی عجیمی، مشهور به ابن عجیمی مکی (متوفی 1113ق)، در موضوع تصوف و معرفی صوفیه مکه و طرق سلوکی فرق صوفیه است که با مقدمه و تحقیق ناصر ضمیریه منتشر شده است.

    • «خبايا الزوايا» یا «زوايا التصوف و الصوفية»، کتابی است که به معرفی زاویه‌های آباد صوفیان در مکه و نیز بزرگان صوفیه در آنجا پرداخته است. کتاب با ذکر زاویه احمدیه رفاعیه آغاز شده که منتسب به صوفی بزرگ شیخ احمد رفاعی است[۱]. در این کتاب زوایا، مراقد و تکیه‌های صوفیه مکه و نیز 144 تن از صوفیان آنجا معرفی شده است.
    • «رسالة في طرق الصوفية»: اثر دیگری از ابن عجیمی است. در این رساله چهل طریق سیر و سلوک صوفیه معرفی شده است. «طریق محمدیه»، اولین طریق صوفیه است که مبنا و اساس آن متابعت سنت در اقوال و افعال و احوال و اشتغال به صلوات بر نبی(ص) است. نویسنده، این طریق و سند آن را به کتاب «كفاية المريد» محمد بن علی خروبی ارجاع داده و سپس به تشریح طریق پرداخته و تحقیق عقیده و تعلیم مسائل فقهیه و سپس توجه به تزکیه نفس و تهذیب اخلاق و تصفیه قلب و تنقیه سر به‌وسیله طعام پاک، پیروی از احادیث ترغیب در طاعت و ترساندن و منع از گناهان و ذکر شدت موت و گرفتاری قبر و هراس محشر و... را از لوازم طی این طریق می‌داند. او این طریق را سهل‌ترین طریق عرفانی دانسته که بسیاری از صوفیه یمن و غیر آن مانند نورالدین علی شونی و شیخ احمد زواوی بر اساس آن سلوک کرده‌اند و به ذکر صلوات بر نبی(ص) مشغول شده و از آن حضرت طلب ارشاد و نورانیت کرده‌اند تا جایی‌ که در یقظه به رؤیت آن حضرت مشرف شده‌اند[۲].

    طرق سادات اویسی، سادات قلندری، صدیقی، سادات ملامتی، طایفه کبرویه، سادات همدانیه، طایفه رکنیه و... از دیگر طرق صوفیه ذکرشده در کتاب است[۳].

    نویسنده، در انتهای کتاب تحت عنوان «إسبال الستر الجميل علی ترجمة العبد الذليل»، ترجمه و شرح حال خویش را نیز ارائه کرده است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص88
    2. ر.ک: همان، ص375-376
    3. ر.ک: همان، ص375-446
    4. ر.ک: همان، ص448-469

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها