حدیث ضعیف
| حدیث ضعیف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسین پوری، امین (نويسنده) دانشگاه قرآن و حدیث (سایر) |
| عنوان‌های دیگر | نگاهی به رویکرد قدمای شیعه |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-493-750-7 |
| موضوع | احادیث ضعیف - نقد و تفسیر - حدیث - نقد و تفسیر - حدیث - تاریخ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4ح5ح 111/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حدیث ضعیف (نگاهی به رویکرد قدمای شیعه)، تألیف امین حسین‌پوری (متولد 1361ش)، با نگاهی تاریخی – تحلیلی، شیوه ارزیابی حدیث ضعیف از سوی قدما را مورد بررسی قرار داده است.
این اثر در اصل پایان‌نامه نگارنده در مقطع کارشناسی ارشد، گرایش تفسیر اثری بوده و در بهمن‌ماه سال 1385ش، دفاع شده است. در پیشگفتار آن پایان‌نامه درباره چرایی انتخاب این موضوع، ضرورت‌ها و فواید، روش‌های ممکن برای بررسی و روش برگزیده آن سخن گفته شده است. ازآنجاکه همان مقدمه می‌تواند خواننده را با دغدغه‌های نویسنده و فضایی که این نوشته در آن نگاشته شده، آشنا سازد، لذا با پاره‌ای تغییرات به‌عنوان مقدمه چاپ کنونی آمده است[۱].
نویسنده در این نوشتار، عصر حضور ائمه(ع) را جداگانه بررسی نموده و سپس به تحلیل مکتب‌های برجسته حدیثی پس از آن دوران پرداخته است. روشن است که دانشوران مطرح شیعه در بازه‌های زمانی یادشده، به افرادی که در اینجا اندیشه‌های آنها بررسی شده، محدود نمی‌شوند، ولی چاره‌ای نبوده است که به برخی از مهم‌ترین کسانی که اثری قابل ذکر از ایشان به‌جا مانده است، که نماینده نگاه آنها در موضوع مورد بحث باشد، بسنده شود[۲].
مباحث کتاب در نه فصل تنظیم شده است. در فصل اول، تعاریفی که در بخش‌های بعد مورد نیاز بوده، ذکر شده است[۳]. در فصل دوم، مسئله مهم خبر واحد و ارتباط آن با موضوع این نوشتار مطرح شده است[۴]. نویسنده در فصل سوم، در مقام پاسخ به این پرسش برآمده که آیا یاران امامان(ع) روایاتی را که ما ضعیف می‌خوانیم، بی‌اعتبار می‌دانستند و آنها را بی‌درنگ کنار می‌نهادند؟[۵].
از فصل چهارم تا هفتم، دیدگاه مکاتب حدیثی قم، بغداد، حله و رجالیان شیعه درباره حدیث ضعیف بحث و بررسی شده است[۶]. دگرگونی معنای «ضعیف» موضوعی است که در فصل هشتم مطرح شده است؛ با چیرگی مکتب رجالی حله، جهت‌گیری رجال شیعه از نگاه تاریخی، فرهنگی و حدیثی به‌سوی «وثاقت راوی» خیره شد و به نگاهی اصولی و فقهی دگرگون گردید[۷].
آخرین فصل کتاب، گزیده و چکیده مباحث مطرح‌شده در کتاب است. نویسنده سپس پژوهشگران را به نکاتی سفارش می‌کند[۸].
پانویس
منابع مقاله
دیباچه و متن کتاب.