جشنها و اعیاد ملی و مذهبی در ایران قبل از اسلام
جشنها و اعیاد ملی و مذهبی در ایران قبل از اسلام، تألیف حبیبالله بزرگزاده، به معرفی جشنها و نیایشهای مذهبی و ملی ایران باستان، که برخی از آنها متروک و برخی دیگر به جشنهای ملی بدل شدهاند، اختصاص دارد.
| جشنها و اعیاد ملی و مذهبی در ایران قبل از اسلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بزرگزاده، حبیبالله (نويسنده) |
| سال نشر | 1350ش |
| چاپ | 0 |
| موضوع | جشنها - ایران - ایران - آداب و رسوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب مشتمل بر شش بخش است: بخش نخست، به انواع گاهشماری کشوری اشاره دارد و از سه نوع گاهشماری یعنی گاهشماری قمری، گاهشماری کشوری و رسمی شمسی و تقویم دینی یاد کرده است. نخستین جشنی که نویسنده به معرفی آن پرداخته، جشن فروردین و نوروز است؛ در تقویم دینی زرتشتیان، به ازای هر 120 سال، یک ماه کبیسه به آن میافزودند و این ماه را مبارک میدانستند و سرتاسر آن را جشن میگرفتند، و به همین دلیل نام این ماه را «بهیزک» نهاده بودند. نویسنده در بخش سوم، به شناساندن این ماه و علت برقراری آن پرداخته، نیز تعداد اجرای آنها را از بدو برقراری تا دوره اسلامی مشخص کرده و گاهنبارها را معرفی کرده است.
در فصل بعدی، اعیاد دوازدهگاه اردیبهشتگان، خردادگان و تیرگان، آب ریزکان، امرداد، شهریورگان، خزان، آبانگان، آذرجشن، بهارجشن، خرم روز، جشن سیرسور، کاکیل و کاوکیل، بهمنگان و اسپندارمذ شناسانده گشتهاند. در بخش پنجم و ششم، پیشینه جشن مهرگان و چگونگی برگزاری آن در دورههای مختلف و نیز مراسم جشن سده از نظر گذرانده شده است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص297
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.