جریانات بزرگ در عرفان یهودی
جریانات بزرگ در عرفان یهودی | |
---|---|
پدیدآوران | شولم، گرشوم گرهارد (نویسنده) رادمهر، فریدالدین (مترجم) |
ناشر | نیلوفر |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1389ش |
چاپ | دوم |
کد کنگره | BM 723/ش۹،ج۴ |
جریانات بزرگ در عرفان یهودی تألیف فیسوف و تاریخدان آلمانی اسرائیلی گرشوم گرهارد شولم، ترجمه فریدالدین رادمهر، این اثر همانطور که از نامش پیداست به بررسی عرفان یهود و مهمترین جریانهای آن تا دوران معاصر میپردازد.
مؤلف آن یعنی گرشوم گرهارد شولم (1897- 1982 م.) بیش از بیست سال از عمر خویش را صرف مطالعه و تحقیق در عرفان یهود، به ویژه عرفان قبالا کرد و این نوشته حاصل هفت مقاله و سخنرانیهای او بوده است.
وی کوشیده است با روشی توصیفی و تاریخی و به دور از جانبداری، این مهم را به انجام برساند.
این اثر به طور کلی مشتمل بر نُه فصل است.
نویسنده ابتدا به ویژگیهای کلی عرفان یهود و تأثیرپذیری آن از سنتهای دیگر همچون گنوسی اشاره کرده است.
در ادامه تاریخ قبالا از نخستین دوره آن (عرفان مِرکبه) تا آخرین مرحله یعنی حسیدیسم مورد شرح و بررسی قرا رگرفته و در این میان از کتاب زوهر و مهمترین تعالیم آن و همچنین از جنبشهای قبالای لوریایی و شبتایی سخن به میان آمده است.
شایان ذکر است که این کتاب علاوه بر دو مقدمه شولم، دارای پیشگفتار متن انگلیسی به قلم رابرت آلتر و پیشگفتار مترجم است، که در آنها درباره ماهیت عرفانی، ویژگیهای عرفان یهود، زندگی شولم و آثار علمی او مطالبی آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص126-127
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتابشناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.