جامعه‌شناسی هنر: شیوه‌های دیدن

    از ویکی‌نور
    جامعه‌شناسی هنر: شیوه‌های دیدن
    جامعه‌شناسی هنر: شیوه‌های دیدن
    پدیدآورانانگلیس، دیوید (ویراستار)

    هاکسون، جان (ویراستار) محمدی، جمال (مترجم)

    ایمانی مرنی، نرگس (مترجم)
    ناشرنی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1395
    شابک978-964-185-475-3
    موضوعجامعه‌شناسی هنر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    NX ۱۸۰/الف۳ج۲ ۱۳۹۵

    جامعه‌شناسی هنر: شیوه‌های دیدن تألیف دیوید انگلیس و جان هاکسون؛ این کتاب به بررسی ارتباط متقابل جامعه و هنر به عنوان یک مبحث بین‌رشته‌ای می‌پردازد و با نقد اسطوره‌هایی مانند «ذات اثر هنری»، رویکردی جامعه‌شناختی به تحلیل هنر ارائه می‌دهد.

    ساختار

    این کتاب در دو بخش اصلی (نظریه و مطالعات موردی) و ۱۲ فصل تنظیم شده است.

    گزارش کتاب

    کتاب «جامعه‌شناسی هنر: شیوه‌های دیدن» با ویراستاری دیوید انگلیس و جان هاکسون و ترجمه جمال محمدی و نرگس ایمانی مرنی، به بررسی رابطه پیچیده بین هنر و جامعه می‌پردازد. این اثر با نگاهی انتقادی به مفاهیمی مانند «اصالت اثر هنری» و «تقدس هنر»، هنر را به عنوان پدیده‌ای اجتماعی تحلیل می‌کند.

    بخش اول (نظریه) شامل ۷ فصل است که مبانی نظری جامعه‌شناسی هنر را بررسی می‌کند.

    در فصل اول، انگلیس به تأملات جامعه‌شناختی درباره هنر می‌پردازد.

    فصل دوم به نظریه میدان‌های هنری پیر بوردیو اختصاص دارد.

    فصل سوم با رویکرد فمینیستی به بدن زنانه در هنر نگاه می‌کند.

    فصل چهارم پارادایم جدیدی برای جامعه‌شناسی زیبایی‌شناسی ارائه می‌دهد. فصل پنجم به زیبایی‌شناسی نامرئی در فرهنگ کالایی می‌پردازد.

    فصل ششم رابطه مطالعات فرهنگی و جامعه‌شناسی فرهنگ را بررسی می‌کند و فصل هفتم به آینده جامعه‌شناسی هنر اشاره دارد.

    بخش دوم (مطالعات موردی) شامل ۵ فصل است که کاربرد نظریه‌ها را در حوزه‌های مختلف هنر نشان می‌دهد.

    فصل هشتم به تصویر سالمندی در نقاشی دوره ویکتوریا می‌پردازد.

    فصل نهم تحولات فیلم هنری را تحلیل می‌کند. فصل دهم رابطه اپرا و مدرنیته را بررسی می‌کند. فصل یازدهم به موسیقی جهانی و جهانی‌سازی صدا اختصاص دارد و فصل دوازدهم بازسازی برلین را از منظر جامعه‌شناختی مطالعه می‌کند.

    این کتاب با ترکیب نظریه و مطالعات تجربی، چارچوبی جامع برای درک هنر به مثابه پدیده‌ای اجتماعی ارائه می‌دهد.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها