تسلی لرستانی، جهانگیر
| تسلی لرستانی، جهانگیر | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جهانگیر تسلی لرستانی |
| تخلص | حفظی، تسلی |
| نسب | لرستانی |
| نام پدر | شاه وردی خان |
| محل تولد | لرستان، ایران |
| محل زندگی | لرستان، کازرون، شیراز، هند |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | شیخ ابوالقاسم کازرونی |
جهانگیر تسلی لرستانی، از شاعران دورۀ شاه عباس صفوی و فرزند شاه وردی‌خان حاکم لرستان بود که به دست همین شاه کشته شد.
تسلی پس از قتل پدرش راهی شهرهای مختلف شد، تا سرانجام در کازرون به خدمت شیخ ابوالقاسم کازرونی رسید و دو سال نزد وی به کسب دانش پرداخت. پس از آن راهی شیراز شد و از آنجا به هند رفت و در 1025ق/1616م، در 19 سالگی به دربار عبدالرحیم‌خان خانان راه یافت و او را مدح گفت.
تخلص او، نخست «حفظی» بود، ولی بعدها عبدالباقی نهاوندی صاحب کتاب مآثر الآثار، تخلص «تسلی» را برای او برگزید. از سروده‌های او نمونه‌ای در دست نیست.[۱]
پانویس
- ↑ بخش ادبیات، ج 15، ص302
منابع مقاله
بخش ادبیات، دائرةةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378