ترجمه کامل الزيارات
ترجمه کامل الزیارات | |
---|---|
پدیدآوران | ابن قولویه، جعفر بن محمد (نویسنده) ذهنی تهرانی، محمد جواد (مترجم) |
عنوانهای دیگر | کامل الزیارات. فارسی - عربی |
ناشر | پيام حق |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1377 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-5962-10-2 |
موضوع | ائمه اثناعشر - زیارتنامهها احادیث شیعه - قرن 4ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 271 /الف2 ک2041 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه كامل الزيارات، ترجمه فارسى «كامل الزيارات» جعفر بن محمد بن قولويه است كه توسط محمدجواد ذهنى تهرانى انجام گرفته است.
مترجم، در هفتم ذىحجه 1418ق، ترجمه كتاب را به پايان رسانده است.[۱]
مترجم پس از ذكر متن عربى روايت، ترجمه آن را بدون هيچگونه توضيحى در ذيل آن آورده است. خود در اينباره و هم درباره انگيزه تأليف چنين مىنويسد:
«چون طبق معمول اين كتاب به زبان عربى است و فارسىزبانانى كه از علوم عربیه بىبهره هستند، نمىتوانند از آن استفاده كنند، بر حسب پيشنهاد مكرّر بسيارى از دوستان و آشنايان و تشويق كثيرى از سروران و اعزّه و لطف و عنايتى كه به اين حقير دارند، داعى تصميم گرفتم آن را به زبان فارسى سليس ترجمه كرده و از هرگونه شرح و توضيحى در ذيل آن امساك نموده تا موجب تطويل و تكبير كتاب نشده و بدين وسيله براى خوانندگان موجب ملال و سبب كلال نباشد».[۲]
پارهاى از ويژگىهاى اين ترجمه عبارت است از:
- ترجمه كتاب، از نوع ترجمه معنوى است؛ يعنى ترجمه علاوه بر اينكه مطابق با متن است با توجه به زبان مقصد و نحوه تركيب كلمات در آن زبان انجام مىشود.
- مترجم علاوه بر ذكر روايات و ترجمه آنها، عناوين عربى را نيز ذكر كرده و آنها را ترجمه نموده است.
- بناى مترجم بر اختصار نبوده، لذا اسناد روايت را حذف نكره و بهطور كامل آورده است.
- او كلمه «بن» را در اسناد به فارسى ترجمه ننموده است.
- ايشان در ترجمه «أب» در حالتهاى رفعى و نصبى و جرى، به همان حالت عربى آن اشاره كرده است؛ درصورتىكه در زبان فارسى همه را به حالت رفعى مىآورند.
- وى توضيح برخى از واژهها را در پرانتزى مقابل آن ذكر كرده است.
- مترجم در برخى از موارد برخى از كلمات را ترجمه ننموده است؛ بهعنوان مثال «حدثني» كه در ابتداى اسناد روايت آمده را ترجمه نكرده است، لذا چنين برداشت مىشود كه مترجم بنايى بر ترجمه آن نداشته است.
- در حديث پنجم از باب اول در ترجمه اشكالى پيش آمده است؛ مترجم بخشى از سند را اشتباه و بخشى ديگرى را ذكر نكرده است:
«حدثني محمد بن الحسن بن علي بن مهزيار عن أبيه الحسن عن أبيه علي بن مهزيار قال: حدثنا عثمان بن عيسى عن...».
در ترجمه اين بخش از سند حديث، چنين آمده است: «پدرم حسن از پدرش على بن مهزيار، وى گفت: عثمان بن عيسى از...».[۳]
درصورتىكه صحيح آن چنين است: محمد بن حسن بن على بن مهزيار از پدرش حسن بن على بن مهزيار و او از پدرش على بن مهزيار...
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.