تاریخ تحولات نظام آموزشی نوین در ایران
| تاریخ تحولات نظام آموزشی نوین در ایران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمعی از نویسندگان (نویسنده)
روح‌بخش، رحیم (محقق) حشمتی، فریده (محقق) |
| ناشر | نگارستان اندیشه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1400 |
| شابک | 2ـ87ـ6607ـ622ـ978 |
| موضوع | راهنما‌ی آموزشی (متوسطه) -- کنگره‌ها تاریخ,راهنما‌ی آموزشی (متوسطه) -- مقا‌له‌ها و خطا‌به‌ها تاریخ |
| کد کنگره | D۱۶/۲/ھ۸ت۲ ۱۴۰۰ |
تاریخ تحولات نظام آموزشی نوین در ایران: مجموعه مقالات پنجمین همایش آموزش تاریخ در مدارس دانشگاه سیستان و بلوچستان، 26 دی ماه 1397 تألیف جمعی از نویسندگان به کوشش رحیم روح‌بخش، فریده حشمتی؛ مقالات این کتاب در دو محور عام و خاص نگارش یافته است. محور عام آن دربرگیرندۀ موضوعاتی نظیر: نظام آموزش سنتی و گذار از آن، نظام نوین آموزشی، بانیان مدارس جدید، نقش نهادها و انجمن‌های فرهنگی و آموزشی، نظام آموزشی در عصر قاجار و دورۀ پهلوی، قوانین و مقررات و محتوای آموزشی کتاب‌های درسی تاریخ است. از آنجا که نقش و تأثیر نظام نوین آموزشی بنا بر دلایلی مورد غفلت تاریخ‌نگاری رسمی قرار گرفته و از سوی دیگر این نوع تاریخ‌نگاری پیوند وثیقی با آموزش تاریخ دارد، این محور می‌تواند از زمرۀ محورهای مهم منظور گردد.
ساختار
کتاب از 25 مقاله در دو بخش مقالات محور عام و مقالات محور خاص به نگارش درآمده است.
گزارش کتاب
از جمله مقوله‌های بسیار مهم جوامع بشری که همواره در حیات درازنای انسان، عجین با فکر و اندیشه و عمل بزرگان اعم از پیامبران، اندیشمندان، سیاست‌مداران، حکمرانان و سایر اقشار مختلف مردم بوده، مقولۀ تاریخ و پدیده‌های تاریخی است. هرچند در گذشته‌های خیلی دور جنبۀ نظری و تئوری تاریخ به مفهوم امروز مدنظر نبود، اما بی‌تردید جنبۀ علمی و کاربردی آن همواره مورد توجه جدی اهل نظر و عمل بوده و در شرایط و موقعیت‌های مختلف نیز مورد استفاده یا سوءاستفاده قرار می‌گرفته است.
به نظر می‌رسد امروزه بازکاوی فرایند و تحول نظام آموزشی نوین در کشور به عنوان یک ضرورت تلقی می‌شود. کما اینکه برخی از مسائل مطروحه در آستانۀ طرح نظام نوین آموزشی و تأسیس مدارس جدید نیز هنوز به قوۀ خود باقی است؛ از این‌رو بررسی کارشناسانۀ مواجهۀ جامعۀ آن روز ایران با مدارس نوین می‌تواند پاسخی به برخی معضلات امروز نیز باشد.
مقالات این کتاب در دو محور عام و خاص نگارش یافته است. محور عام آن دربرگیرندۀ موضوعاتی نظیر: نظام آموزش سنتی و گذار از آن، نظام نوین آموزشی، بانیان مدارس جدید، نقش نهادها و انجمن‌های فرهنگی و آموزشی، نظام آموزشی در عصر قاجار و دورۀ پهلوی، قوانین و مقررات و محتوای آموزشی کتاب‌های درسی تاریخ است. از آنجا که نقش و تأثیر نظام نوین آموزشی بنا بر دلایلی مورد غفلت تاریخ‌نگاری رسمی قرار گرفته و از سوی دیگر این نوع تاریخ‌نگاری پیوند وثیقی با آموزش تاریخ دارد، این محور می‌تواند از زمرۀ محورهای مهم منظور گردد.
صرف‌نظر از نقش‌آفرینی برخی رجال معارف‌پرور نظیر امین‌الدوله، رشدیه و...، در این بخش جایگاه تاریخی تعدادی از مدارس تأثیرگذار نظیر مدرسۀ سپهسالار، دبیرستان البرز، مدرسۀ خیریۀ ایتام، مدرسۀ مبارکۀ بختیاری، مدارس نوین خوزستان و.... در این بخش گردآوری شده است. البته مقالاتی نیز دربارۀ چالش آموزش دختران در مدارس (با چهار مقاله)، نقد نظام آموزشی مکتب‌خانه‌ای، نهضت مدرسه‌سازی عصر مشروطه، تحولات نظام آموزشی در سلسلۀ پهلوی و همچنین مقاله‌ای دربارۀ فعالیت صنفی معلمان در دوران نخست‌وزیری محمد مصدق و یک مقالۀ منبع‌شناسی تاریخ آموزش و پرورش زینت‌بخش بخش نخست این کتاب هستند.
در محور خاص این کتاب، مقالاتی دربارۀ نظام آموزشی سیستان و بلوچستان ارائه شده است. در این بخش هفت مقاله آورده شده که ذیل موضوع کلی تاریخ فرهنگ و آموزش نوین در سیستان و بلوچستان، عرصه‌هایی نظیر جایگاه ترایخ، فرهنگ و زبان محلی مورد بررسی قرار گرفته و به طور خاص نقش نظامیان در تأسیس مدارس نوین و همچنین دارالتربیه‌های عشایری استان مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین جایگاه معلمان بومی نیز در تدوین تاریخ محلی بلوچستان موضوع یکی دیگر از مقالات این بخش است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات