تاريخ التشيع في الأهواز منذ نشأته إلی قيام الدولة الصفوية

    از ویکی‌نور
    تاريخ التشيع في الأهواز منذ نشأته إلی قيام الدولة الصفوية
    تاريخ التشيع في الأهواز منذ نشأته إلی قيام الدولة الصفوية
    پدیدآورانعلوي، احمد معلان (نویسنده)
    ناشرمجمع جهانی اهل البیت(ع)
    مکان نشرقم
    سال نشر۱۴۳۹ق
    چاپيکم
    شابک978-964-529-851-5
    کد کنگره
    BP ۲۳۹/ع۸ت۲‏

    تاريخ التشيع في الأهواز منذ نشأته إلی قيام الدولة الصفوية تألیف سید احمد معلان علوی، کتاب حاضر به زبان عربی به بررسی تاریخ تشیع در اهواز در چهار فصل می‌پردازد.

    ساختار

    کتاب در چهار فصل به نگارش درآمده است.

    الفصل الاول: مباحث تمهیدیة

    الفصل الثانی: التشیع فی الاهواز فی عصر ائمة اهل البیت(ع)

    الفصل الثالث: تاریخ تشیع الأهواز من الغیبة الصغری الی قیام الدولة المشعشعیة

    الفصل الرابع: دور الشعراء الشیعة فی انتشار التشیع فی الاهواز

    گزارش کتاب

    اهواز، همواره یکی از مراکز اصلی شیعه امامی در ایران بوده و بر اساس شواهد موجود پیشینه تشیع آن به قرن اول هجری باز می‌گردد، وضعیتی که افزون بر اهواز، شهر قم و نواحی آن هم دارد.

    تشیع اهواز به سبب پیوند نزدیک آن با کوفه و رفت و آمد ساکنان آن به اهواز است. قبایل عرب شیعی کوفه مانند بنی اسد و عبدالقیس در این نواحی سکونت گزیدند و باورهای شیعی خود را در آن منتشر کردند. رفاعة بن شداد که از شیعیان کوفه و درگیر در ماجرای توابین بود، از طرف امام علی(ع) قاضی اهواز بود و حضرت در نامه‌ای نصایحی به او کردند.

    بنابرین نفوذ تشیع در اهواز از قرن اول امری عادی بوده و اخبار و اقوالی در این باره در منابع آمده و طبق معمول مهم‌ترین شواهد مربوط به رجال شیعی این شهر است.

    کتاب حاضر به زبان عربی به بررسی تاریخ تشیع در اهواز در چهار فصل می‌پردازد. فصل اول به مثابه مباحث مقدماتی به وجه تسمیه اهواز، مباحث جغرافیایی و قوم شناسی اهواز، بررسی تاریخ اهواز از زمان‌های قدیم تا عصر اسلامی اشاره می‌کند.

    موضوع فصل دوم، بررسی تاریخ تشیع در اهواز در سه بخش: اهواز در عصر امام علی (علیه‌السلام)، اهواز در عصر نهضت حسینی و اهواز در عصر سایر ائمه (علیهم‌السلام) از دوران امام زین العابدین (علیه‌السلام) تا امام حسن عسکری (علیه‌السلام) را شامل می‌شود. همچنین فصل سوم به تاریخ تشیع در اهواز از غیبت صغری تا قیام دولت مشعشعیان اختصاص یافته است. در نهایت در فصل چهارم به نقش شعرای شیعه در انتشار تشیع در اهواز می‌پردازد.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها