تاثیر مهاجرت سادات بر گسترش تشیع در ایران

    از ویکی‌نور
    تاثیر مهاجرت سادات بر گسترش تشیع در ایران
    تاثیر مهاجرت سادات بر گسترش تشیع در ایران
    پدیدآورانمیرتبار، مرتضی (نويسنده)
    ناشراکادیمیة الحکمة العقلیة
    مکان نشرایران - قم
    سال نشرسده13
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /م9س2 239 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تاثیر مهاجرت سادات بر گسترش تشیع در ایران، نوشته سید مرتضی میرتبار بزرودی (معاصر)، پژوهشی روشمند و مستند در شناسایی آثار مثبت هجرت فرزندان امیرالمؤمنین علی(ع) و افزایش شیعیان است.

    ویژگی

    به گفته نویسنده، امتياز اصلى اين کتاب، نگاه كامل به عملكردهاى سادات در ايران و ميزان تأثيرات آنان در تشيع مردم اين ديار و كشف روابط آنان با ايرانيان است.[۱]

    هدف

    میرتبار نوشته است: نوشتار حاضر، در پى يافتن علل و پيامدهاى هجرت سادات به ايران و بررسى آنها و پاسخ به اين سؤال است كه مهاجرت سادات چه تأثيرى بر گسترش تشيع در ايران داشته است. بر همين اساس، غالب مباحث ارائه شده معطوف به سه قرن اول هجرى است.[۲] او برای شفافیت و پیشگیری از اشتباه، مقصود خودش را از چهار اصطلاح (ايران، موالی، مهاجرت و تشیع) توضیح داده است.[۳]

    ساختار و مباحث

    این کتاب از 5 فصل به ترتیب ذیل تشکیل شده است:

    1. مهاجرت سادات به ایران؛
    2. زمینه‌های تمایل ایرانیان به سادات؛
    3. شهرهای محلّ استقرار سادات؛
    4. آثار مهاجرت سادات؛ به نظر نویسنده برخی از برکات ورود سادات به ایران عبارت است از:
      1. توسعه جغرافیایی تشیع؛
      2. بروز حرکتهای انقلابی ضد حکومت استبدادی؛
      3. تشکیل حکومتهای مردمی؛
      4. بالارفتن سطح علمی و فرهنگی مردم.[۴]
    5. حکومت سادات؛ نویسنده در این فصل، به بررسی حکومت علویان طبرستان و حکومت آل‌کیا پرداخته و سرانجام نوشته است: آنچه در مورد حكومت آل‌كيا مهم به نظر مى‌رسد، تقويت تشيع در منطقه بود، چرا كه با قيام آنان بسيارى از سنيان منطقه به تشيع روى‌آوردند. در واقع آنان موجبات بيدارى مردم را در برابر حاكمان فراهم نمودند. حتى مى‌توان ادعا نمود كه بذر حكومت صفوى در اين حكومت كاشته شد، چرا كه شاه اسماعيل در اين خاندان رشد و پرورش يافت؛ لذا مى‌توان ريشه ملى شدن مذهب تشيع را در ايران در اين منطقه و در اين حكومت يافت.[۵]

    منابع نویسنده

    نویسنده برای نگارش این کتاب، افزون بر قرآن کریم از 234 منبع عربی و فارسی (تاریخی، رجالی، انساب، جغرافیایی و...) استفاده کرده است.[۶]

    پانویس

    1. مقدمه کتاب، ص19
    2. همان، ص16
    3. همان، ص16-18
    4. همان، ص213-226
    5. همان، ص260
    6. همان، ص261-284

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها