بوسعیدی، حمود بن احمد
حمود بن احمد بن سيف بوسعيدى (متوفای 1298ق)، كاتب يكى از سلاطين زنگبار بوده اثر مهم او الدر المنظوم في ذکر محاسن الأمصار و الرسوم نام دارد که سفرنامه نویسنده به مكه، طائف، مصر، شام، فلسطين و قدس شريف است.
| نام | بو سعیدی، حمود بن احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | احمد |
| متولد | پس از 1200ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 1298 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الدر المنظوم في ذكر محاسن الأمصار و الرسوم (تحقیق محروقی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03714AUTHORCODE |
ولادت
از تاريخ دقيق ولادتش اطلاعى در دست نيست اما بدون شك، پس از 1200ق متولد شده است.
درباره خصائص اخلاقى او آمده است كه او اهتمام شديدى به اعمال خير و صلاح در خدمت به مسلمين داشته است، به گونه‌اى كه با ذكر نام او، اوقاف فراوانش در مصالح عامه به ذهن تبادر مى‌كند. از جمله اين كارهاى عام المنفعه، انتقال آب چشمه‌هاى «مبوبو» از منطقه زنگبار به مسافت هشت مايل به شهر است. از ديگر اعمال صالحه او، بناى مسجدى در «مالندى» زنگبار است. شيخ سعيد بن على مغيرى در ذكر مناقب وى، فصلى از كتابش «جهينة الاخبار في تاريخ زنجبار» را به او اختصاص داده است. او مى‌گويد: «شايسته‌ترين كار، آن است كه صفحاتى از اين تاريخ را به ذكر سيد حمود بن احمد بوسعيدى مزيّن كنيم». سپس آثار وى از مسجد جامع منطقه بوبوبو در سه مايلى مركز زنگبار، مدرسه تعليم قرآن و نيز آزادى 1200 بنده را ذكر كرده است. مغيرى در ادامه به اين سفرنامه اشاره كرده: «و در سال 1288ق سيد حمود بن احمد برغش به جهت اداء فريضه حج به مكه مشرف شد و در آن‌جا مجاور گرديد. او سپس به طائف، مصر، شام، فلسطين و قدس شريف سفر نمود.»
وفات
درباره مرگ نویسنده مى‌افزايد: «و در آخر عمرش، به زهد گراييد و در بوبوبو ساكن شد. او در منزلى در نزدیکى مسجد تا روز وفاتش در روز دهم ربيع‌الاول سال 1298 ملازم مسجد بود. او در جوار مسجدش در بوبوبو دفن گرديد.