به رسم حقیقت و زیبایی: زندگی و شعر اسماعیل خوئی
| به رسم حقیقت و زیبایی: زندگی و شعر اسماعیل خوئی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | معتقدی، محمود (نویسنده) |
| ناشر | ثالث |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| شابک | 4-833-380-964-978 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن ۱۴ - تاریخ و نقد |
| زبان | = فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR8040/و83ي87 |
به رسم حقیقت و زیبایی: زندگی و شعر اسماعیل خوئی تألیف محمود معتقدی (متولد ۱۳۲۵ش)، محقق و نویسنده؛ این کتاب چشمانداز نیمقرن زندگی و شعر اسماعیل خوئی است که به بررسی زندگی، اندیشه و آثار این شاعر معاصر میپردازد و ویژگیهای شعری، تأثیرپذیریهای فلسفی و جایگاه او در شعر معاصر فارسی را تحلیل میکند.
ساختار
این کتاب در شش بخش اصلی و چند محور فرعی سازمانیافته است.
گزارش کتاب
کتاب «به رسم حقیقت و زیبایی: زندگی و شعر اسماعیل خوئی» اثر محمود معتقدی، پژوهشی جامع در مورد زندگی و آثار اسماعیل خوئی، شاعر معاصر ایرانی است. این کتاب چشمانداز نیمقرن فعالیت ادبی و شعری خوئی را بررسی میکند و به تحلیل ویژگیهای سبکی، اندیشههای فلسفی و جایگاه او در شعر معاصر فارسی میپردازد.
اسماعیل خوئی متولد نهم تیر ۱۳۱۷ در مشهد است که پس از اتمام دورۀ متوسطه در این شهر، برای ادامۀ تحصیلات دانشگاهی به تهران آمد و در دانشسرای عالی در رشتۀ فلسفه به تحصیل پرداخت. وی با استفاده از بورس تحصیلی وارد دانشگاه لندن شد و به دریافت معادل دکترا در فلسفه نایل آمد. خوئی افزون بر سرایش شعر به زبان فارسی، مجموعه شعری به انگلیسی نیز سروده و اشعارش به زبانهای مختلف ترجمه شده است.
معتقدی در این کتاب اشاره میکند که ژرفساخت شعرهای خوئی از آرای هستیشناسانه و فلسفی فیلسوفان صاحبنام تأثیر پذیرفته و از این رو دارای بافت و پیچیدگیهای خاصی است. عنصر اندیشه در کنار تخیل، جانمایۀ بسیاری از شعرهای خوئی به شمار میرود و شناخت نظرگاههای فلسفی برای درک اشعار او ضروری است.
کتاب در شش بخش اصلی سازمان یافته است: بخش اول به سالشمار زندگی و جایگاه شعری خوئی در شعر معاصر میپردازد و در کنار آن، چشمانداز تغزل، بازتاب اندیشههای فلسفی و مرگاندیشی در شعر وی را بررسی میکند. بخش دوم به بررسی هشت دفتر شعر چاپ شده در سرزمین مادری اختصاص دارد و ویژگیهای فضاهای جانبی آن و تحلیل یک شعر از هر مجموعه را دربرمیگیرد. بخش سوم به بررسی نه مجموعه شعر در دورۀ مهاجرت و ابعاد فرهنگی و سیاسی شعر در غربت میپردازد. بخش چهارم نگاهی به آثار غیرشعری شاعر در حوزههای ادبی، فلسفی و اجتماعی دارد. بخش پنجم گزینۀ شعرهاست و بخش ششم به دیدگاههای دیگران درباره خوئی و کتابشناسی آثار شاعر اختصاص یافته است.
نویسنده در تحلیل شعر خوئی اشاره میکند که شاخصههای شعر او از یک سو برآمده از شعر خراسانی و همزبانی با مهدی اخوان ثالث است و از سوی دیگر آمیزهای از باورهای فلسفی و نگرشهای اخلاقی در قلمرو بنیادهای خردورزی است. در فضای سیاسی و فرهنگی دهۀ پنجاه، شعر خوئی خاستگاهی روشنفکری و کاربردی اعتراضی علیه هر نوع ستم اجتماعی داشت و بخشی از حافظۀ نسلی بود که روشنگریهای سیاسی را در پیوند با این نوع شعر جستجو میکردند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات