بهار خسرو؛ گشت‌وگذاری در تاریخ و فرهنگ ایران
| بهار خسرو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | چیتاتی، پیترو (نویسنده) کزازی، میر جلالالدین (مترجم) |
| ناشر | گویا |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1398 |
| شابک | 5ـ82ـ6528ـ622ـ978 |
| موضوع | فرهنگ ایرانی - تاریخ,تمدن ایرانی - تاریخ |
| کد کنگره | DSR ۶۳/چ۹ب۹ |
بهار خسرو؛ گشت‌وگذاری در تاریخ و فرهنگ ایران تألیف پیترو چیتاتی، ترجمه میر جلالالدین کزازی (متولد 1327ش)، این کتاب به شکلی داستان‌گونه و با زبانی شاعرانه بازتابی دارد از تاریخ و فرهنگ ایران که برخاسته از واقعیت و جان گرفته با تکیه بر نمادها و بناهای تاریخی و فرهنگی این سرزمین و نشانه‌هایی است که حاصل از 26 قرن روزگار سپری شده در این خطه کهن است.
ساختار
کتاب در سه بخش تدوین شده است.
گزارش کتاب
فرهنگ فزون‌مایه و گران‌سنگ ایران، این سرزمین سپند سده‌ها، فرهنگی است نیاکانی و جهانی به دیرینگی این سرزمین بهین مهین. بسیاری از بنیادهای آیینی، نهادهای اندیشه‌ای، هنجارهای اجتماعی و دیگر ارزش‌های فرهنگی در جهان از این فرهنگ ستانده شده است؛ فرهنگی که بی هیچ گمان و گزافه یکی از برترین آبشخورهای فرهنگ جهانی بوده است؛ فرهنگی با پایه و مایه‌ای فراز و فزون که در درازنای روزگاران، هر زمان رنگ و آهنگی، سان و سامانی دیگرگون یافته است. در فراز، بی‌هنباز و پیشتاز بوده است و در نشیب، دل‌فریب و بزیب.
فرهنگ ایران به دریایی می‌ماند کران‌ناپدید که جاودان، بیگانه با خوشیدن، گرمِ جوشیدن و خروشیدن، خیزابه‌هایی را رمان و دمان برانگیخته است؛ خیزابه‌هایی بشکوه چون کوه که سترگ و سهمگین سر بر کرانه‌ها کوفتند و هر خاشاک و ناپاک را، هر ددی و بدی را در راه خویش یافته‌اند، به یک‌بارگی فرو رفتند و چون نیرمان و نیوان، غریوان با دیوان درآویختند تا سرانجام از آنان گرد برانگیختند.
این کتاب به شکلی داستان‌گونه و با زبانی شاعرانه بازتابی دارد از تاریخ و فرهنگ ایران که برخاسته از واقعیت و جان گرفته با تکیه بر نمادها و بناهای تاریخی و فرهنگی این سرزمین و نشانه‌هایی است که حاصل از 26 قرن روزگار سپری شده در این خطه کهن است. “بهار خسرو” کتابی است با ویژگی‌هایی که آن را به اثری چند‌بعدی مبدل می‌سازد، بُعدی داستانی، بُعدی تاریخی، بُعدی فرهنگی، بُعدی شاعرانه و بُعدی ادبی.
نگاهی شاعرانه و داستان‌گویانه به گوشه هایی از فرهنگ و تاریخ ایران از روزگاران دیرین تا سده‌هایی چند پس از اسلام. کتاب اگرچه اثری پژوهشی نیست و لحنی هنرورزانه و داستانی دارد، اما هیچ چیز در آن پندارین و برساختۀ نویسنده نیست. هر نکته‌ای از آن بر گرفته از اثری فرهنگی است. بنایی تاریخی، تندیسی یا سنگ‌نبشته‌ای یا شیئی زرین و حکایتی یا تمثیلی یا استعاره‌ای که زمانی کسی ـ در بیست و پنج شش سده‌ای که بر این سرزمین گذشته ـ پدید آورده است. از این یادمان‌های فرهنگی پربار و پندارخیز، نویسنده گونه‌ای منبت‌کاری پرداخته است، اثری که هم د استان است، هم کتابی است تاریخی، هم جستاری است ادبی، هم جنگی از پیکره‌ها و نگاره‌ها و سفری در میانۀ نهادها.
این کتاب را یکی از شیفتگان فرهنگ و ادب ایران، پیترو چیتانی نویسنده و سخن‌سنج ایتالیایی نوشته است. دکتر کزازی این کتاب را به پارسی برگردانیده و در دیباچۀ کتاب دربارۀ آن نوشته است: «یکی از کتاب‌های او (= پیتروچیتانی) که دربارۀ فرهنگ ایران، به زبانی شاعرانه نوشته شده است، بهار خسرو است».[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات