بررسی جایگاه اهلبیت در قرآن
بررسی جایگاه اهلبیت در قرآن | |
---|---|
پدیدآوران | معارف، مجید (نويسنده) |
ناشر | مشعر |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1387ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-540-097-0 |
موضوع | خاندان نبوت در قرآن |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /خ2م6 104 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بررسی جایگاه اهلبیت در قرآن، اثر مجید معارف (متولد 1332ش)، کتابی است در بررسی جایگاه اهلبیت(ع) در قرآن و اشاره به آیاتی است که اصطلاحاً تأویل به ایشان شده است.
پس از مقدمه کوتاهی از نویسنده در اشاره به حدیث ثقلین[۱]، مطالب کتاب با بررسی زمینه تاریخی سؤال درباره اهلبیت(ع) آغاز شده است[۲] و سپس، از طبیعت اجمالی قرآن، سخن به میان آمده است. نویسنده قرآن را کتابی معرفی نموده که در موضوعات مختلف اعتقادی، اخلاقی، تأریخی و... مطالب مهمی را با مخاطبان خود، در میان گذاشته است، اما سخن آن، کلی و اجمالی بوده و باید مورد تبیین و تفسیر قرار گیرد؛ زیرا کتابی است که دربردارنده تمام حقایق و اسرار آفرینش بوده و نباید از آن انتظار داشت که در عین حال، مطالب خود را به شکل جزیی و تفصیلی طرح کرده باشد[۳].
در ادامه، زمینههای اجتماعی و سیاسی در قرآن، مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده معتقد است که قرآن در این خصوص، مسائل متنوعی را در باب امر به معروف و نهی از منکر، تعاون و همکاری، اتحاد و برادری مسلمانان، مبارزه و جهاد، امامت و رهبری، دفاع از مظلوم و ظلمستیزی و... طرح کرده و مسلمانان را با طبقات و گروههای اجتماعی از جمله مؤمنان، منافقان و... و نیز ویژگیهای اجتماعی و روانی هر گروه، آشنا کرده است[۴].
به دنبال مطلب فوق، از جایگاه سبب نزول در فهم آیات تاریخی سخن به میان آمده[۵] و پس از آن، به تبیین شخصیت اهلبیت(ع) در قرآن، پرداخته شده و به این نکته، اشاره گردیده است که بدون شک آیات فراوانی در قرآن وجود دارد که ناظر به شخصیت و مقامات اهلبیت(ع) است؛ لیکن مقاصد این آیات، وقتی روشن میگردد که به روایات صحیحی که درباره سبب نزول آنها آمده است، مراجعه شود و یا در صورتی که توضیح و تفسیری در خصوص مفاد آنها، از معصومین(ع) وارد شده است، ملاحظه گردد و یا به عبارت دیگر، حقایق این آیات در پرتو تاریخ صحیح، نگریسته شود[۶].
در انتها، به بررسی آیاتی پرداخته شده که یا سبب نزول آن مبین فضیلتی برای اهلبیت(ع) است و یا با توجه به روایات معتبر، پس از نزول، انطباقی جز با علی(ع) واهلبیت او نیافته است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.