بحوث فقهيه حول الذبح بغير الحديد و الزي و التجمل و مسائل أخری
بحوث فقهيه حول الذبح بغير الحديد و الزي و التجمل و مسائل أخری | |
---|---|
پدیدآوران | سیستانی، محمدرضا (نويسنده) |
ناشر | دار المؤرخ العربي |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1427ق - 2007م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | ذبح (فقه) - فقه جعفری - قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /س9ب3 183/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بحوث فقهیة حول الذبح بغیر الحدید و الزی و التجمل و مسائل اخری، نوشته رجالی و فقیه معاصر سید محمدرضا سیستانی (متولد 1341ش)، بررسی اجتهادی پنج بحث فقهی از مسائل مستحدثه و مورد نیاز دوران معاصر است.
ساختار و مباحث
این کتاب از پنج بخش تشکیل شده است:
- ذبح با وسیله غیرآهنی مانند استیل،
- زینت و تجمل (تراشیدن، بلندگذاشتن و کوتاهکردن ریش و شارب)،
- زیر سایه رفتن در حال احرام،
- نماز خواندن در لباسی که نجسبودنش مشکوک است،
- دستبسته نماز خواندن.
او تأکید میکند: شیعیان دوازدهامامی، زیدیان و مالکیان میگویند دست راست را بر روی دست چپ نهادن در نماز برای خضوع در برابر خدای تعالی، سنت نیست. وی میافزاید همین نظر، حقّ است و شواهد و ادله آن را تأیید میکند و بهتر و به احتیاط نزدیکتر آن است که در نماز دستها گشوده باشد.[۱]
مباحث رجالی
نویسنده، در علم رجال نیز صاحبنظر است و در کتاب حاضر هم به مناسبت مسائل فقهی، به پژوهش رجالی نیز پرداخته است؛ از جمله:
- بر اساس منابع در دسترس، وثاقت حسین بن علوان کلبی ثابت نشده است.[۲]
- سید محمدرضا سیستانی با بیان توضیحاتی درباره علی بن غرّاب و تأیید مطلبی که خطیب بغدادی میگوید (هر کسی که علی بن غراب را مورد طعن قرار داده به خاطر مذهبش چنین گفته نه به جهت روایتش)، افزوده است: این مرد از کسانی است که دشمنانش نیز به صداقت و وثاقتش گواهی دادهاند؛ پس بهتر است که روایتش پذیرفته شود.[۳]
خوشگمانی به مؤمنان
برخی از مباحث مطرحشده دراین کتاب، افزون بر جنبه فقهی از نظر اخلاقی نیز سودمند است؛ مانند: مسأله اصالة الصحة در افعال مؤمن و حسن ظنّ به او.[۴]
تاریخ نگارش
نویسنده، رساله «الذبح بغیرالحدید» را در سال 1420ق. [۵]، «الزیّ و التجمل» را در 1422ق. [۶]، «التظلیل للمُحرِم» را در 1420ق. [۷] و «الصلاة فی مشکوک التذکیة» را در 1417ق. نوشته است. [۸]، ولی تاریخ نوشتن رساله پنجم مشخص نشده است.
منابع نویسنده
نویسنده برای نگارش این کتاب از 316 منبع به زبان عربی (فقهی، روایی، تفسیری، کلامی و...) استفاده کرده است.[۹]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.