بانوی انقلاب
| بانوی انقلاب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ثقفی، علی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | نگاهی کوتاه به زندگی خانم خدیجه ثقفی همسر امام خمینی(س) |
| ناشر | مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی(س) |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1394ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-212-392-6 |
| موضوع | ثقفی، خدیجه (خمینی)، 1293 - 1388 - سرگذشت‌نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ث7ث7 1670 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بانوی انقلاب، نوشته علی ثقفی (معاصر)، نگاهی کوتاه به زندگی خانم خدیجه ثقفی همسر امام خمینی(ره) است. این اثر گزیده‌ای از کتاب «بانوی انقلاب، خدیجه‌ای دیگر» می‌باشد که به‌منظور دسترسی آسان‌تر به زندگی این بانوی بزرگوار تلخیص گردیده است.
ازآنجاکه بانو خدیجه ثقفی نقش عمده‌ای در همه مراحل زندگی حضرت امام خمینی(ره) داشته است و حق بزرگی بر همه افراد ملت مقتدر ایران دارد، شناخت ابعاد وجودی این بانوی بزرگ در پشت پرده عفاف، یک ضرورت اجتماعی و شناساندن او به جامعه امروز و نسل‌های آینده، وظیفه همه کسانی است که توانایی انجام این رسالت دینی – ملی را دارند. ایشان با نزدیک به یک قرن زندگی پربرکت می‌تواند یکی از بهترین الگوهای رفتاری برای هر بانویی باشد که می‌خواهد اسلامی زندگی کند، اسلامی بپاید و بر بلندای قله رفیع انسانی – الهی قرار گیرد[۱].
نویسنده، نوشتار خود را با عنوان «زندگی در خانواده پدری» آغاز کرده است. آن‌گونه که در ابتدای آن آمده این سرگذشت‌نامه به خواهش «سید احمد خمینی» به رشته تحریر درآمده است: «بنا به خواهش فرزند عزیزم آقا سید احمد خمینی مختصری از سرگذشت پنجاه ساله خودم با امام خمینی را به رشته تحریر درمی‌آورم»[۲]. این بانوی بزرگوار از طرف پدر از خاندان علما و از طرف مادر از اعیان و اشراف مملکت بوده‌اند[۳]. او کمتر از یک سال داشت که بنا به درخواست مادربزرگش «خانم مخصوص»، از خانه پدری گرفته شد و تحت تعلیم و تربیت مادربزرگ قرار گرفت[۴].
از بخش‌های خواندنی کتاب، چگونگی خواستگاری امام و مشکلات پیش روی این ازدواج و خواب‌های راهنماست. همراه امام در قم، روزگار مبارزه، روزهای سخت فراق، دوران هجرت، همراه با امام، دوران تنهایی، صفات ممتاز و معرفی خانواده، عناوینی است که برای مطالب نویسنده انتخاب شده است.
بخش انتهایی کتاب با عنوان صفات ممتاز، برگرفته از سیره عملی آن بانوی مکرمه است و هرگز جنبه اغراق و غلو ندارد، بلکه آنچه در این بخش آمده است تنها گوشه‌ای از رفتار روزانه وی و درخور ظرف وجودی نگارنده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.