بالندگی روان با حکمت: پیوند حکمت در ایران کهن با دانش روز روان
بالندگی روان با حکمت: پیوند حکمت در ایران کهن با دانش روز روان تألیف مجید خرمی؛ این کتاب با نگاهی کلنگر به جایگاه حکمت و معرفت در ارتباط با سرشت انسان میپردازد و هدف آن دستیابی به تعالی با کمترین خطا در رفتار، گفتار و کردار است. نویسنده با ترکیب حکمت ایرانی و دانش روانشناسی معاصر، راهکارهایی برای زندگی سالم ارائه میدهد.
| بالندگی روان با حکمت: پیوند حکمت در ایران کهن با دانش روز روان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خرمی، مجید (نویسنده) |
| ناشر | پارس کتاب |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۶ |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-97483-1-0 |
| موضوع | حکمت، روانشناسی، معرفت شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BD ۱۸۱/خ۴ب۲ ۱۳۹۶ |
ساختار
این کتاب در ۱۲ فرگرد (بخش) تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب «بالندگی روان با حکمت» به بررسی پیوند بین حکمت کهن ایرانی و دانش روانشناسی مدرن میپردازد. نویسنده در فرگرد نخست با عنوان «خرد و آگاهی، نفس و ذهن» به بررسی مفاهیم پایهای حکمت و ارتباط آن با روان انسان میپردازد. در فرگرد دوم، «انسان سالم پذیرندۀ حکمت و آگاهی»، ویژگیهای انسان سالم و نقش حکمت در سلامت روان تحلیل شده است.
فرگرد سوم با عنوان «تعادل گفتاری، شنیداری، رفتاری و عاطفی» به اهمیت توازن در ابعاد مختلف زندگی اشاره دارد. در فرگرد چهارم «نگاهی به آسیبهای روانی با خرد پویا»، نویسنده آسیبهای روانی را از منظر حکمت بررسی میکند. فرگرد پنجم با عنوان «آگاهی عاطفی و احساسی، عشق و ارتباط» به نقش عواطف در زندگی پرداخته است.
نویسنده در فرگرد ششم «روند آگاهی در جهان رؤیاها» به تحلیل خواب و رؤیا از دیدگاه حکمت میپردازد. فرگرد هفتم «بنمایه خرد خسروانی در دانش نوین» به بررسی تطبیقی حکمت خسروانی با علوم جدید اختصاص دارد. در فرگرد هشتم «خودآگاهی با روان گویا»، اهمیت خودشناسی مورد تأکید قرار گرفته است.
فرگرد نهم «حکمت شفا در آوای آگاهی» به نقش درمانگر حکمت میپردازد. در فرگرد دهم «روند آگاهی یا ادراک، استوار بر خرد»، فرایند شناخت از دیدگاه حکمت تحلیل شده است. فرگرد یازدهم «آگاهی بر مرگ در آهنگ زیستن» به موضوع مرگآگاهی پرداخته و در نهایت فرگرد دوازدهم شامل گفتگوی نویسنده با خواننده است.
این کتاب با بهرهگیری از منابع متنوعی از جمله معرفتشناسی، خرد باطنی، معنویت، روانشناسی و هستیشناسی نوشته شده و از ادبیات سانسکریت نیز بهره برده است. نویسنده تلاش کرده است با زبانی ساده و به دور از پیچیدگیهای فلسفی، مفاهیم عمیق حکمت را به خواننده منتقل کند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات