الهادي إلى تفسير غريب القرآن
الهادي إلى تفسير غريب القرآن | |
---|---|
پدیدآوران | محیسن، محمد سالم (نويسنده) اسماعیل، شعبان محمد (نويسنده) |
ناشر | چاپخانه زیبا |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 13ش |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م۳ه۲ 82/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الهادي إلی تفسير غريب القرآن، تألیف محمد سالم محیسن و شعبان محمد اسماعیل (معاصر)، در بیان معنا و شرح مختصر واژگان و عبارات قرآن کریم بدون استناد و اشاره به آراء مختلف است.
کتاب با این مقدمه آغاز شده است: از والاترین اعمالی که سبب تقرب عبد به خالق میشود، تدبر در معانی قرآن کریم و تأمل در فهم آیات آن است و ازآنجاکه در قرآن کریم کلمات و لغاتی وجود دارد که فهم معانی آنها برای بسیاری از مردم دشوار است، این کتاب با هدف توضیح معانی مفردات و کمک در فهم آیات به رشته تحریر درآمد، ولذا نام آن را «الهادي إلی تفسير غريب القرآن» نهادیم[۱].
یکی از شاخههای مهم علم مفردات، غریب القرآن است که در طول زمان کتابهای فراوانی در مورد آن تألیف شده است. آن بخش از واژههای بهکاررفته در قرآن مجید که درک معانی آنها نیازمند آشنایی گسترده و عمیق با زبان عربی و تبحر در آن میباشد، «غریب القرآن» نامیده میشود؛ مانند واژههای: «لا تكون فتنه» در آیه صدونودوسه بقره که به معنای «شرک» میباشد[۲].
در کتاب حاضر، کلمات قرآن کریم بهترتیب سورهها معنا شده است؛ در این رابطه در جدولی دوستونه کلمه یا عبارتی از آیه که از دیدگاه نویسنده نیاز به توضیح داشته در ستون اول ذکر شده و در مقابل آن در ستون دوم، معنا و یا توضیح مختصری ارائه شده است.
این کتاب اگرچه غریب القرآن نامیده شده، اما بسیاری از کلمات معناشده جزء غرائب قرآن نیستند و گزینش واژگان با تعریف مذکور همخوانی ندارد. همچنین گاه عباراتی شرح و توضیح شده که هرکس اندک آشنایی با مفاهیم قرآنی دارد معنای آن را درمییابد؛ بهعنوان مثال در توضیح «و ما أنزل من قبلك» چنین آمده است: کتب نازلشده بر انبیایی که پیش از تو آمدهاند؛ مانند تورات، زبور و انجیل[۳].
از ایرادات وارد بر کتاب، عدم ذکر شماره آیات است. این موضوع جستجوی کلمات را برای محقق با چالش روبهرو کرده و در سورههای بزرگ ابتدای قرآن کریم بهراحتی امکانپذیر نیست.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- شکوری، ابوالفضل، «علم به مفردات قرآن درآمدی بر تفسیر قرآن»، مجله قرآنی کوثر، پاییز 1393، شماره 51، ص71 تا 81.