المکتوبات المائه فی التصوف

    از ویکی‌نور
    المکتوبات المائه فی التصوف
    المکتوبات المائه فی التصوف
    پدیدآورانمنیری، احمد بن یحیی (نويسنده) هدوی، مصطفی محيي الدين (مترجم)
    عنوان‌های دیگرمکتوبات. عربی
    ناشربنیاد علمی و فرهنگی استاد شهید مرتضی مطهری ** دار الأمان
    مکان نشرمغرب - رباط
    سال نشر1441ق - 2019م
    چاپ1
    شابک978-9954-619-84-1
    موضوعتصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1398 8043م8م 288 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المکتوبات المائة فی التصوف اثری از شرف‌الدین احمد بن یحیی منیری (661- 782ق) در تصوف و عرفان است. این اثر را مصطفی محیی‌الدین هدوی اروری ملیباری از فارسی به عربی ترجمه نموده و بر آن تعلیقاتی زده است.

    کتاب حاضر مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که نویسنده یاد شده جهت شاگرد خویش قاضی شمس‌الدین و به درخواست او نوشته و در آنها وی را به ترک دنیا و روی آوردن به آخرت ترغیب نموده است. وی تلاش کرده با یادآوری عظمت خداوند تعالی و ضعف انسان به شاگرد خود و همچنین توجه دادن او به عدم یاس و نا امیدی از رحمت پروردگار، به واسطه نامه‌های یادشده، عشق و دوستی خداوند تعالی را در دل شاگردش محکم و استوار سازد. در این نامه‌ها مطالبی در تصوف اعم از مراتب و مقامات سالکان و احوال مریدان و توبه، اراده، توحید و معرفت، عشق و محبت، مجاهدت، عبودیت، تعبد و.... ذکر شده است. آغاز نگارش نامه‌ها سال 747ق بوده است.[۱]

    کتاب حاضر نشانه‌های گفتمان سلوکی را در دوره‌ای مشخص از تاریخ اسلامی که در حقیقت قرن هشتم هجری است به تصویر کشیده و از ویژگی‌های فکری تصوف اسلامی در شرق دور (هند) اطلاعاتی ارزشمندی را به دست داده است.[۲]

    این اثر از مکتب اخلاقی جنید که به جوانب سلوکی اهتمام دارد الهام گرفته و حاوی موضوعات متنوع مورد نیاز سالکان است. از مهم‌ترین آنها می‌توان به موضوع غنی بودن خداوند تعالی، رحمت واسعه خداوند، جایگاه، منزلت و کرامت انسان، و محبت و عشق اشاره کرد. اهمیت شریعت و انکار بر طرق دروغین از موضوعات مهم دیگری است که نویسند آن را به رد بعضی از اشکالات مخالفان تصوف و ادعاهای آنها از جمله اختلاف میان مقتضیات شریعت و اعمال طریقت، پرداخته و در بسیاری از نامه‌ها به اهمیت و فضل شریعت و علمای آن اشاره کرده است.[۳]

    نویسنده مکتوبات را در اوقات مختلف و همراه با شواهدی از قرآن، احادیث نبوی، و سخنان صحابه، تابعان و مشایخ صوفیه به نگارش درآورده است. وی احادیث نبوی را نقل به معنی نموده است. تتبع در کتاب، نشان از اعتماد کردن نویسنده در ذکر مطالب اعم از حدیث و شعر بر حافظه خود دارد.[۴]

    اهمیت کتاب در روش خطابی و تأثیر‌گذار آن بر خواننده و همچنین در محتوا و مضمون آن که به عنوان یکی از متون مهم در حوزه تألیفات تربیتی و توجیهی قلمداد شده، نهفته است.[۵]

    این اثر با تکیه بر برخی مصادر تصوف و عرفان از قبیل قوت القلوب، روح الارواح، التعرف لمذهب اهل التصوف، کشف المحجوب، نوادر الاصول، عوارف المعارف و.... که نویسنده از آنها نام برده و همچنین دیگر مصادری که نام آنها را نبرده، مانند رساله قشیریه، مرصاد العباد من المبدا الی المعاد، احیاء علوم‌الدین و برخی از دیوانهای شعر فارسی، تدوین شده است.[۶]

    محقق کتاب در پاورقی به مستند‌‌سازی برخی از مطالب نظیر روایات، اشعار فارسی و عرفانی و... که نویسنده به مصادر آنها اشاره نکرده پرداخته است.[۷] وی همچنین معنای اشعار فارسی را در پاورقی ذکر کرده و به توضیح واژگان دشوار و برخی مطالب نویسنده پرداخته است.

    پانویس

    1. قسم تمهیدی، ص، 11 -12؛ تقدیم ص 5
    2. رک: همان؛ قسم تمهیدی، ص 14- 15
    3. رک: همان؛ قسم تمهیدی، ص، 12 -14
    4. رک: همان، ص، 18 -19؛ تقدیم ص 5
    5. رک: همان، ص 6
    6. قسم تمهیدی، ص 19- 17
    7. رک: همان

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها