المنهج المطهر للجسم و الفؤاد من سوء الظن بأحد من العباد
| المنهج المطهر للجسم و الفؤاد من سوء الظن بأحد من العباد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شعرانی، عبدالوهاب بن احمد (نويسنده)
حسن، محمود مرسی (محقق) نصار، محمد عبدالقادر (مقدمه‌نويس) |
| عنوان‌های دیگر | المسمی کذلک طهارة الجسم و الفؤاد من سوء الظن بجمیع العباد ** طهارة الجسم و الفؤاد من سوء الظن بجمیع العباد |
| ناشر | المرکز الإسلامي للدراسا‌ت و الأبحا‌ث |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2023م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-977-6816-43-5 |
| موضوع | عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 8م9ش 283/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المنهج المطهر للجسم و الفؤاد من سوء الظن بأحد من العباد، یا «طهارة الجسم و الفؤاد من سوء الظن بجميع العباد»، تألیف عالم و فقیه و صوفی شافعی، عبدالوهاب بن احمد شعرانی (898-973ق)، در بررسی و پاسخ به برخی سؤالات و سخنان و مباحث پیرامون انبیا و صحابه و تابعین اختصاص دارد. کتاب با مقدمه محمد عبدالقادر نصّار و تحقیق محمود مرسی حسن منتشر شده است.
محمد نصّار در مقدمه‌اش بر کتاب آن را متمایز از دیگر آثار شعرانی دانسته و می‌نویسد: غیر ممکن است که بتوان در این سطور مزایا و ویژگی‌های این کتاب بی‌نظیر را به‌طور کامل ذکر کرد. این اثر در روش و مفاد با باقی کتب اخلاقی که عارف شعرانی نوشته، مانند: «بهجة النفوس و الأحداق»، «المنن الكبری»، «الأخلاق المتبولية»، «هادي الحائرين» و... متفاوت است. مهم‌ترین وجه تمایز کتاب این است که از دایره اخلاق پیچیده به حیات عمومی مردم وارد شده است تا صحنه‌های غنی قرن دهم هجری از جهت موضوع و زبان را ثبت کند و آنچه در این قرن و ماقبل و مابعدش حادث شده را با تفاصیل و دقائقش در مقابل چشمان ما قرار دهد[۱].
کتاب، مشتمل بر مقدمه، چهار باب و خاتمه است. در مقدمه کتاب به موضوع تصوف و امراض نفسانی و علل آن و سعی در راه‌های علاج آن مستقیماً از طریق کتب تصوف، نه سلوک به دست شیخ پرداخته شده است[۲].
باب اول، حاوی پاسخ‌های متعدد به سؤالات و شبهاتی است که در رابطه با انبیا به‌طور عموم مطرح بوده است.
باب دوم، مشتمل بر پاسخ به سؤالاتی است که پیرامون انبیا به‌طور خاص (برخی از انبیا)، مثلاً حضرت آدم، نوح، موسی و... مطرح بوده است.
باب سوم، دربردارنده پاسخ‌ها و توضیح سخنان و سؤالاتی است که مرتبط با بعضی از صحابه و تابعین است.
باب چهارم، شامل پاسخ‌هایی به سؤالات مطرح پیرامون کسانی است که بعد از صحابه و تابعین بوده‌اند، همچون: علما و فقها و امرا و تجار و مباشرین و دیگر مؤمنان.
خاتمه کتاب در پاسخ به کسانی است که در پی آزار شعرانی بوده‌اند. البته شعرانی ملتزم به تقسیم کتاب به چهار باب نبوده و آن را تا سیزده باب رسانده است...[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه نصار و مقدمه محقق کتاب.