المعانی البدیعة فی معرفة اختلاف أهل الشریعة
| المعانی البدیعة فی معرفة اختلاف أهل الشریعة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ریمی، م‍ح‍م‍دب‍ن عبدالله (نويسنده) مهنی، محمد (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1419ق - 1999م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ص4م6 169 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المعاني البديعة في معرفة اختلاف أهل الشريعة اثر امام محمد بن عبدالله بن أبوبکر صردفی ریمی (متوفی 792ق)، در ذکر اقوال و نظریات فقهی علمای مذاهب اهل سنت که با تحقیق سید محمد مهنی، منتشر شده است.
علما و بزرگان زیادی به جمع‌آوری و تدوین اقوال صحابه و تابعین پرداخته‌اند که از جمله آنها، می‌توان از ابن منذر در «الأوسط» و «الإشراف علی مذاهب الأشراف»، محمد بن جریر طبری در «اختلاف الفقهاء»، محمد بن نصر مروزی در «اختلاف الفقهاء»، ابوجعفر طحاوی در «اختلاف الفقهاء»، سیف‌الدین قفال شاشی در «حلية العلماء»، عبدالوهاب در «الإشراف»، ابن هبیره در «کتاب الإفصاح»، ابن قدامه در «المغني» و ابن حزم در «المحلی» نام برد. محقق در مقدمه کتاب، ضمن نام بردن از این بزرگان، ریمی را خاتم ایشان دانسته که در این کتاب، به آنچه این علما در کتاب‌های خود جمع‌آوری نموده‌اند، اعتماد کرده و از آنها بهره برده و بدین وسیله، کتابی جامع که یکی از میراث شکوهمند اسلامی را از خود به یادگار گذاشته است[۱].
مؤلف در ابتدای کتاب ذکر کرده است که آن را بر اساس ترتیب «المهذب» شیخ ابواسحاق شیرازی تنظیم کرده است، اما گاهی مخالفت کرده و به ترتیب «الحلية العلماء» قفال شاشی عمل نموده است. همچنین یادآور شده است که در آغاز هر مسأله‌ای، نخست با طرح دیدگاه و نظریه شافعی موضوع را شروع کرده است که البته این امر طبیعی است زیرا وی خود نیز شافعی مذهب بود و گویی به دنبال پایه‌گذاری و تقریر مذهب شافعی است[۲].
وی به ندرت در مورد مسائل، اظهار نظر کرده و به این امر، در مقدمه خود، اشاره نموده که از ذکر ادله، خودداری کرده است و البته این موضوع، مستلزم عدم تعلیق و اظهار نظر در مسائل است[۳].
نویسنده در ذکر آراء و دیدگاه‌های مذاهب، از کتاب «حلية العلماء» سیف‌الدین قفال شاشی، «الشامل فی فروع الشافعية» ابن صباغ و «البیان» ابن ابی‌الخیر عمرانی بهره برده است. همچنین از کتاب ابن منذر نیز استفاده کرده است، هرچند که به نام وی، تصریح نشده اما محقق معتقد است که اقوال و مطالب وی را می‌توان در این کتاب، مشاهده نمود[۴].
شکی در صحت انتساب کتاب به مؤلف وجود نداشته و محقق این امر را در مقدمه کتاب،تأیید نموده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.