المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ
المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ | |
---|---|
پدیدآوران | حمدان، عاصم (نويسنده) |
ناشر | نادي المدینة المنورة الأدبي |
مکان نشر | عربستان - مدینه منوره |
سال نشر | 1412ق - 1991م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ح8م4 248 DS |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ، اثر عاصم حمدان علی حمدان، کتابی است در موضوع تاریخ و ادبیات مدینه منوره، از قرن دوازدهم هجری تا دوران معاصر.
موضوع کتاب، حول محور تاریخ و ادبیات مدینه در دورهای زمانی است که از قرن دوازدهم هجری تا عصر جدید، امتداد مییابد و دورانی را در بر میگیرد که در کل تاریخ ادبی ما، با خشونت و بیعدالتی فراوانی روبهرو بوده است و از آن، بهجای دوران ممالیک و عثمانی، بهعنوان دوران رکود و انحطاط یاد میشود. بیشتر محصولات این دوره پیوسته مخفی و مکتوب بوده است؛ بهگونهای که باعث شده است محققان و پژوهشگران، از مطالعه و بررسی این دوره، منصرف شده و به بحث پیرامون اعصار دیگر روی آوردند و همان طور که قضاوت در مورد یک چیز، بخشی از تصور آن است، قضاوت درباره این دوره نیز در گرو برجستهسازی محصولات و مکتوبات آن و تأیید نسخههای خطی آن و مطالعه و تحلیل موضوعات و شخصیتهای آن است و ازاینرو، اثر حاضر، دارای اهمیت و ارزش خاص و ویژهای میباشد[۱].
نکته حائز اهمیت و قابل توجه در اثر حاضر، این است که نویسنده آن، بهواسطه احتراز و دوری از رویکرد افقی در پژوهش برای پوشش یک مرحله معاصر و تمرکز بر رویکردی عمودی در انتخاب جهتگیری شخصیتها و موضوعات بههمپیوسته و مرتبط، موفق شده است از رویکرد کلیشهای رایج در مطالعه ادبیات، خودداری کرده و به جریانهای ادبی بهعنوان مسیرهایی که به یکدیگر منتهی شده و همپوشانی دارد، نگاه کرده و آنها را بررسی نماید[۲].
نکته مهم دیگر درباره کتاب، مربوط به نویسنده آن است؛ زیرا او، با وجود سختی و پیچیدگیهای فراوانی که در مسیر تحقیق موضوع مورد بحث وجود دارد، بهترین فردی است که به این وظیفه پرداخته است؛ زیرا وی با ولادت و تربیت در مدینه و تخصص و ممارستی که در ادبیات داشته و بااینکه مفهوم غالب در تعریف ادبیات را از جاحظ اقتباس نموده و تا ابن خلدون کشانده است، عمیقا در این دانش فرو رفته و به بینش و تخصصی مشهود در این زمینه، دست یافته و مطالب و مباحث کتاب را بر اساس همین تخصص و دانش، به نگارش درآورده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.