الفوائد المخرجة من الأصول المسماة مشيخة أبيالحسين بن المهتديبالله
| الفوائد المخرجة من الأصول المسماة مشيخة أبيالحسين بن المهتديبالله | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن المهتدی بالله، محمد بن علی (نويسنده)
حوینی، عمرو عبدالعظیم (محقق) صبری، عامر حسن (مقدمهنويس) |
| عنوانهای دیگر | مشيخة أبيالحسين بن المهتديبالله |
| ناشر | دار الذخائر |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1397ش - 1439ق - 2018م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 5ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 5م2الف 120/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الفوائد المخرجة من الأصول المسماة مشيخة أبيالحسين بن المهتديبالله، اثر ابوالحسین محمد بن علی بن محمد بن عبیدالله بن عبدالصمد بن مهتدیبالله (370-465ق)، در احادیث اهل سنت، با تحقیق عمرو عبدالعظیم حوینی است.
جایگاه مصنف
وی دانشمندی استاد و مورد اعتماد در نقل حدیث، صالح در علم و عمل، مشهور به تعبد در عبادات، کثیر الصوم و تلاوت، رقیق القلب و ملقب به راهب بنیهاشم بوده است[۱].
اهمیت موضوع
از جمله تلاشها در خدمت سنت و حفظ آن، نگارش مشیخه میباشد. مشیخه در اصطلاح اهل سنت گروهى از مشایخ محدّث و صاحب کتاب را گویند که ایشان را ملاقات کرده و از آنها نقل حدیث میکند، یا با آنها ملاقات نکرده، ولی اجازه نقل روایت را به وی دادهاند، بههمراه نقل برخی احادیث، حکایات و فوائد از آنها و معرفی کتابهای آنها یا کتابهایی که به روایت از دیگران دریافت کردهاند[۲].
از جمله مشیخههای نادر، مشیخه حاضر است که نویسنده در آن، به نقل احادیث مشایخ خود میپردازد.
محتوا
کتاب به دو جزء تقسیم شده است، با ویژگیهای زیر:
- ناسخ جزء اول، غیر از ناسخ جزء دوم است؛
- جزء اول، قدیمیتر از جزء دوم است؛
- جزء اول با مشتمل بودن بر سماعات فراوان در غالب اوراقش، از جزء دوم تمایز یافته است؛
- هر دو جزء از 66 شیخ تکون یافتهاند؛ جزء اول دارای 37 شیخ و جزء دوم حاوی 29 شیخ است[۳].
جزء اول، شامل 145 روایت و جزء دوم دارای 93 روایت است.
آدرس روایات از اصول حدیثی اهلسنت، مانند مسلم و بخاری در متن و بیشتر در پاورقی در ذیل آنها یادآوری شده است. مفاد احادیث، متفاوت بوده و موضوعات اخلاقی، طهارت، صلات، فضل علم، انفاق، بهشت و جهنم، دعا و استغفار، حدود و.... را در بر دارد.
نمونهای از محتوا
حدیث 34، حدیث منزلت و حدیث 139 در مقام حضرت امیر(ع)، حضرت فاطمه(س) و حسنین(ع) است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.