الفوائد الحدیثیة

    از ویکی‌نور
    الفوائد الحدیثیة
    الفوائد الحدیثیة
    پدیدآورانفا‌کهی‌، عبدالله‌ بن‌ محمد (نويسنده)

    اسماعیل، محمد حسن محمد حسن (محقق) سعدنی، مسعد عبد الحمید محمد (محقق) ابن‌ ابی‌ مسرة‌، عبدالله‌ بن‌ احمد (نویسنده) طبرانی، سلیمان بن احمد (نویسنده)

    ابن مردویه، احمد بن موسی (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرالمسمی حدیث أبي محمد بن عبدالله بن محمد بن إسحاق الفاکهی ** جزء فیه ما انتقاه أبوبکر بن مردویه من حدیث الطبراني الأهل البصرة
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1426ق - 2005م
    چاپ1
    شابک2-7451-4188-0
    موضوعاحادیث اهل سنت - قرن 4ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    9ف2ف 141 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفوائد الحديثية، مجموعه‌ای است از روایات ابومحمد بن عبدالله بن محمد بن اسحاق فاکهی (متوفی 353ق) که همراه با «جزء فيه ما انتقاه أبوبكر بن مردويه من حديث الطبراني لأهل البصرة»، منتشر شده است.

    متأسفانه در مقدمه کوتاهی که محقق به ابتدای کتاب افزوده، به اهمیت، ویژگی و روش کار مؤلف، اشاره‌ای نشده و صرفا، به معرفی مختصر کتاب، شرح حال کوتاهی از نویسنده و توصیف نسخ خطی کتاب، اکتفا شده است. در این مقدمه، به این موضوع اشاره شده است که علم حدیث، علم بسیار نافع و مهمی بوده و کتب حدیثی نیز بسیار متنوع می‌باشند؛ در برخی از آنها روایات، بر اساس ابواب فقهی طبقه‌بندی شده است، مانند صحیح مسلم و بخاری،

    در برخی بر اساس مسانید صحابه، مانند مسند امام احمد بن حنبل و در برخی از آنها نیز، روایات بدون طبقه‌بندی خاصی، عرضه شده است، مانند کتب «الفوائد»، «المجالس» و «الأمالي» که اثر حاضر نیز از گروه سوم بوده و روایات مذکور در آن، بدون طبقه‌بندی و مسانید، ذکر شده است[۱].

    کتاب دربردارنده مجموعا 173 روایت در موضوعات مختلف و متنوعی می‌باشد که بدون طبقه‌بندی یا فصل‌بندی و چینش خاصی، عرضه شده است.

    نمونه‌هایی از روایات کتاب

    1. مؤلف با سلسله سند خود از طریق ابوهریره، از پیامبر(ص)، نقل کرده است: «أكمل المؤمنين إيمانا أحسنهم خلقا»[۲]؛ کامل‌ترین مؤمنان در ایمان، خوش‌اخلاق‌ترین آنها هستند.
    2. با سند خود از طریق ابوالدرداء از پیامبر(ص) نقل کرده است: «ما من يوم طلعت شمسه إلا وكل بجنبتيها ملكان يناديان نداء يسمع خلق الله كلهم غير الثقلين، يا أيها الناس! هلمو إلی ربكم، إن ما قل و كفی خير مما كثر و ألهی...»[۳]؛ هیچ روزی نیست که خورشید در آن طلوع کند، جز اینکه دو فرشته در دو طرف آن ندایی درمی‌دهند که همه خلق خدا جز ثقلین آن را می‌شنوند: ای مردم! نزد پروردگارتان بیایید، همانا کمی که کافی باشد، بهتر از زیادی است که دل را مشغول بدارد.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص3
    2. ر.ک: متن کتاب، ص11
    3. ر.ک: همان، ص30

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها