الفقه المأثور
| الفقه المأثور | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مشکینی اردبیلی، علی (نويسنده)
خوش قلب، محمد مهدی (محقق) فاضل بخشایشی، جواد ( محقق) |
| عنوان‌های دیگر | اصول متلقاة من الکتاب و السنة باسلوب حدیث و نظم جدید |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1392ش - 1434ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-493-705-7 |
| موضوع | فقه جعفری - رساله عملیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ش.26 م۵م۳ 4/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الفقه المأثور أصول متلقاة من الکتاب والسنة بأسلوب حدیث ونظم جدید اثر آیت‌الله علی مشکینی اردبیلی (1300- 1386ش) یک دوره رساله علمی- عملی است که همه ۴۶ عنوان فقهی، از طهارت تا دیات را در قالب ۲۵۳۵ مسئله گرد آورده است. این کتاب با تحقیق محمدمهدی خوش قلب و جواد فاضل بخشایشی، منتشر شده است.
مؤلف با اشرافی که بر متون و منابع فقهی دارد و با تسلطی که بر مسیر اجتهاد به دست آورده، کوشیده است در این اثر، یک دوره فقه استدلالی را به صورت غیر استدلالی گردآورد و رساله‌ای علمی عملی ارائه کند[۱].
نحوه کار مؤلف در این زمینه چنین بوده که یکایک ابواب فقهی را کاویده و مدرک هرمسئله را از نصوص اصلی (یعنی اقوال معصومان(ع)) به دست آورده و در صورت تعارض اقوال، قول مختار را برگزیده و آن گاه، فتوای خود را براساس آن بیان داشته است. تا این جا کار ایشان با کار دیگر مجتهدان همانند است؛ اما مهم‌ترین ویژگی کار ایشان در این اثر، آن است که به جای بیان فتوا از زبان خود و با خامه خویش، کوشیده است نص قول معصوم را ذکر کند. بدین ترتیب، هم نظر خویش را بیان داشته که کاری است عملی و برای استفاده مکلفان و هم منبع قول خود را (که گاه همراه با دلیل و حکمت حکم است) آورده که کاری است علمی و برای استفاده پویندگان مسیر اجتهاد. در نتیجه، آن حلقه مفقود میان رساله‌های عملی صرف و آثار اجتهادی و علمی ناب، در این اثر پیدا شده است و هر کس که اندک بهره‌ای از زبان قرآن (عربی) و حظی از ذوق سلیم داشته باشد، می‌‌تواند همین اثر را دست مایه و توشه راه پر پیچ و خم اجتهاد ساخته، به گونه ای روشمند و با ضابطه برای کسب علم به پیش رود[۲].
نتیجه کار که اینک فراروی ماست، یک دوره رساله علمی- عملی است. همه کتاب‌‌های فقه (از طهارت تا دیات) یعنی 46 کتاب، شامل 2535 مسئله، در این کتاب گردآمده است. مؤلف، حکم هرمسئله را بیان کرده، اما از زبان معصوم(ع)[۳].
پانویس
منابع مقاله