الغلو و الفرق الغالية بين الإسلاميين في ضوء عقيدة السلف
| الغلو و الفرق الغالية بين الإسلاميين في ضوء عقيدة السلف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طعیمه، صابر عبدالرحمن (نويسنده) |
| ناشر | مکتبة مدبولي |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2009م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | اسلام - فرقهها - غلاة شیعه - غلو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ط7غ8 241 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الغلو و الفرق الغالية بين الإسلاميين في ضوء عقيدة السلف، تألیف صابر طعیمه (معاصر)، به بررسی موضوع غلو و فرق غالی از دیدگاه اهل سنت پرداخته است.
کتاب، مشتمل بر مقدمه، تمهید و مقدمات و 21 مبحث است. نویسنده در مبحث اول کتاب، از پنج حق انسانی «حق حیات»، «حق آزادی اراده یا اختیار»، «آزادی اعتقاد»، «مساوات و برابری» و «حمایت خانواده» نام برده است[۱]. سپس دین اسلام را دین سمحه سهله (راحتی و آسانی)[۲] و شاهد بر آن را تخییر اهل کتاب بین پذیرش اسلام، پرداخت جزیه و جنگ دانسته است[۳].
در مبحث دوم کتاب، از منهج و روش تعبیر از اسلام سخن گفته شده و توضیح داده شده که امت‌ها در مقدار استجابت دعوت رسولان متفاوت بوده‌اند و نیز درجات مدعوین، در سلوک طریق حق، با هم اختلاف داشته است، به شرح زیر:
- متمسکان به حق و سالکان طریق مستقیم؛
- اهل تفریط و منحرفان و ضایع‌کنندگان حدود الهی؛
- اهل افراط و غالیان متجاوز از حدود الهی. همه اینها همان گونه که در امت‌های پیش از اسلام وجود داشته‌اند، در امت محمد(ص) نیز فراوان بوده‌اند؛ لذا در نصوص شرعی از پیروی طریق غضب‌شدگان و گمراهان ضایع‌کننده حدود الهی برحذر داشته شده[۴] و در آیاتی از قرآن کریم، اهل کتاب از غلو در دین نهی شده‌اند[۵]. غلو در دین یک نوع نیست، بلکه مشتمل بر دو نوع اعتقادی و عملی است[۶].
نویسنده در ادامه مباحث کتاب، تفاوت بین سلف و خلف و سنت و بدعت را توضیح داده است[۷]. سپس نمونه‌هایی از ظهور بدعت در امت اسلامی را ذکر کرده است و این مسئله را در یمن، حجاز، آفریقا، شام و مصر به‌اختصار بررسی کرده است[۸]. همچنین واژگان خوارج، شیعه، معتزله و... را توضیح داده است[۹].
نویسنده، کوفه، بصره و خراسان را اولین مناطق ظهور بدعت دانسته که از آنجا به دیگر نقاط گسترش یافت[۱۰]. او مستند به کلام ناصرالعقل، غلات در دین را نه گروه دانسته و شیعه را پس از خوارج از جمله غلات شمرده است[۱۱]. البته در مبحث چهارم، تحت عنوان «الشيعة المعتدلون»، به بررسی شکل‌گیری و سیر تاریخی تفکر شیعه از زمان رسول خدا(ص) پرداخته است[۱۲] و در ادامه ائمه دوازده‌گانه شیعه را به‌اختصار معرفی کرده است[۱۳].
از مبحث پنجم به بعد، فرق کیسانیه، خطابیه، بابکیه، قرامطه، نصیریه، سبئیه، ایزدیه، اسماعیلیه، حشاشون، اکبریه، دروزیه، راوندیه، بابیه و بهائیه، قادیانیه و... معرفی شده‌اند.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.