الشموس المضيئة في الغيبة و الظهور و الرجعة
الشموس المضیئة في الغیبة و الظهور و الرجعة | |
---|---|
پدیدآوران | سعادتپرور، علی (نویسنده) |
ناشر | پیام آزادی |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1416 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 14
رجعت - احادیث محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احادیث محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - غیبت مهدویت - احادیث مهدویت - غیبت |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 224/4 /س7ش8 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الشموس المضیئة في الغیبة و الظهور و الرجعة اثر آیتالله على سعادت پرور (پهلوانى) است كه پيرامون مسائل قبل و بعد غيبت صغرى و كبراى امام زمان(عج) و اتفاقات زمان ظهور سخن مىگويد و احاديثى را در اين زمينه به بحث و بررسى مىكشد.
ساختار
كتاب حاضر در چهار باب تنظيم شده است:
الف- مسائل مربوط به قبل از غيبت صغرى
ب- مسائل مربوط به غيبت صغرى و كبرى تا زمان ظهور
ج- اتفاقات زمان ظهور
د- رجعت
گزارش محتوا
هر باب داراى فصلهاى متعددى است و به آنچه لازم است كه يك انسان معتقد به حضرت مهدى عليهالسلام، دربارهى موضوع بداند، پرداخته است و با استفاده از آيات و روايات، در رفع مشكلات و حل پيچيدگىهاى موضوع، تلاش نموده است.
از خصوصيات كتاب، اين است كه مؤلف محترم، با اعتقاد به نورانيت كلام امامان معصوم عليهمالسلام و عين حق و صدق بودن آنها و شارح و بيانگر قرآن بودن آنها، و به دور از اظهار نظرهاى بىپايه شخصى، و عارى از كمترين ادعاها، مجموعهاى از آيات و روايات را گردآورى و در فصول مربوط به هر باب، دستهبندى نموده است و با اين كار، مشكل بزرگ مراجعه به انبوه روايات متفرق را آسان كرده است.
براى كسانى كه با تفسير و تاويل آيات قرآن آشنايى ندارند و صحيح و سقيم روايات را نمىشناسند و به خاطر اشراف نداشتن بر حقايقى كه در طول زمان آشكار مىشوند، از فهم احاديث معصومين عاجزند، يا به علت برخوردارى از منش انكار، و نداشتن سر تسليم به حقيقت، يا دارا بودن روحيه تنسك و تعبدمحض و بىبهره بودن از دين فهمى، از مجموعهاى از آيات و روايات پراكنده طرفى نمىبندند، صرف مراجعه به روايات، دردى را دوا نمىكند، به ويژه آن كه، گوناگونى در تعبير و اختلاف در مفهوم، در ميان روايات، بسيار زياد است و براى اطراف غير بصير يا تازه كار، گیجى و سر درگمى به دنبال دارد.
هنر و ويژگى اصلى كتاب، توجه به اين مسأله مهم، و اقدامى بديع براى استفادهى مناسب از آيات قرآن و روايات امامان معصوم عليهمالسلام است.
برخورد ناشيانه - و البته بىغرض با روايات، يا موجب خواهد شد كه مجموعهاى از اطلاعات مختلف و مغاير با يكديگر را، فقط به خاطر تعبدبه روايت - عينا بپذيريم و به باقى ماندن ابهامات، رضايت دهيم، يا سبب خواهد شد كه براى راحت كردن خيال خودمان، از مجموعه عظيمى از روايات، كه اكثريت قريب به اتفاق آنها به نحو صحيح و قابل قبول از امام معصوم نقل شدهاند، دست بشوييم و معلوم است كه هيچ كدام از اين دو راه، منطقى نيست و به رسيدن به حقيقت منجر نمىشود.
توجه به خصوصيات دورههاى مختلف زندگى حضرت مهدى عليهالسلام و لوازم آن، فهم معنى ولايت ائمه عليهمالسلام، اعتقاد به آن و دخالت دادن آن در برداشت صحيح از روايات، درك حقيقت ظهور و رجعت و قيامت و مراجعهى عالمانه به روايات آنها و استفاده از رواياتى كه آيات كريم را توضيح داده و تاويل آنها را بيان كرده است، زمينهى جمع بين روايات را فراهم ساخته است؛ يعنى كارى كه فقط در مباحث فقه و اصول، براى رسيدن به واقع يا فهم تكليف ظاهرى، رايج بوده و در بقيه زمينهها مورد غفلت واقع شده است، در اين كتاب انجام شده و با عرضهى روايات بر يكديگر و نيز بر آيات قرآن كريم، تا جايى كه ممكن بوده، بين روايات، جمع صورت گرفته است و از اين رهگذر، گرههایى از روايات گشوده شده و به سؤالات زيادى پاسخ داده شده است.
رجعت، به جاى آن كه با زمينه چينى مناسب و استدلال عقلى و بازگشت به مسأله قدرت پروردگار، لااقل در بوتهى احتمال و امكان گذاشته شود، معمولا با تعجب و انكار و استبعاد تلقى شده و بدون هيچ دليل منطقى، ناممكن شمرده شده، يا على رغم كثرت ذكر آن در متون روايى، از سوى منصفترها، به وادى سكوت سپرده شده است.
گذشته از اصل مسأله رجعت، كه هيچ دليل منطقى بر رد آن وجود ندارد، و به عكس با همان ادله عقلى بايد آن را كاملا ممكن و محتمل شمرد، در توضيح جزئيات آن هيچ جايى براى ميداندارى عقل نيست و كميت استدلالات عقلى در آن كاملا لنگ است، و چنين است كه در اين زمينه فقط بايد به روايات تمسك جست و از تفسير روايى آياتى كه با رجعت رابطه ندارند و از تاويلات معصومين عليهمالسلام، استفاده كرد واين همان كارى است كه به علاوهى هنر جمع روايات، در باب چهارم كتاب «الشموس المضيئه» صورت گرفته است تا خواننده را از گرفتارى در دام استبعاد و انكار رهانيده و به سوى فهم موضوع و درك اطلاعات درست، رهنمون شود. ضمن آن كه استفادهى بجا از افاضات نورانى حضرت علامه طباطبائى رضواناللهعليه - كه اوج درك و فهم دقيق از آيات و روايات را به نمايش گذاشته- به مطالب باب رجعت، لطافت و استحكام خاصى بخشيده است.
از سوى ديگر، مطالب فصلهاى متعددى از كتاب، غيرمستقيم، خواننده را به نيازها و وظايف فكرى و عملى انسان در رابطه با امام زمان عليهالسلام و بهره بردارى بهتر از اين اعتقاد، توجه مىدهد، مطالبى چون:
الف- توجه دائمى به اصل وجود حضرت مهدى عليهالسلام.
ب - توجه دائمى به مقام نورانيت و ولايت آن حضرت.
ج - توجه به غيبت ولى خدا.
د- توجه به حالات ايشان در غيبت.
ه- توجه به احاطهى علمى ايشان به ما و افكار و اعمالمان در هر حال.
و- يقين به ظهور آن حضرت و اميد به درك ظهور.
ز- تلاش و استغاثه براى فرج شخصى قبل از فرج عمومى.
ح- استغاثه براى تعجيل در فرج عمومى.
ط- توجه به تحقيق فرج شخصى با عنايت آن حضرت، در فرج عمومى.
ى- ترغيب به ورع و زندگى همسو با عدالت.
ك- بيان شبهات در مورد حضرت مهدى و علائم راهنما براى خلاصى از آنها و موارد متعدد ديگر، از جمله مطالب ارزشمندى هستند كه اشاره به آنها، درلابهلاى مطالب عناوين اصلى، روح خواننده را نوازش مىدهد.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب