السابق و اللاحق في تباعد ما بین وفاة راویین عن شیخ واحد

    از ویکی‌نور
    السابق و اللاحق في تباعد ما بین وفاة راویین عن شیخ واحد
    السابق و اللاحق في تباعد ما بین وفاة راویین عن شیخ واحد
    پدیدآورانخطیب بغدادی، احمد بن علی (نويسنده) زهرانی، محمد بن مطر (مصحح)
    ناشردار الصميعي
    مکان نشرعربستان - ریاض
    سال نشر1421ق - 2000م
    چاپ2
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /خ6س2 115 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    السابق واللاحق في تباعد ما بين وفاة راويين عن شيخ واحد اثر ابوبکر احمد بن علی خطیب بغدادی (متوفی 463ق)، درباره اختلاف میان دو راوی غیر هم‌عصر در روایت از یک شیخ واحد.

    محقق اشاره نموده است که، گویا کسی پیش از خطیب بغدادی از اصطلاح سابق و لاحق، بدین شکل استفاده نکرده است. خطیب موضوع کتاب را، چنین بیان داشته است: «در آن نام راویانی را که در روایت از یک شیخ شریک بودند و زمان وفاتشان باهم بسیار متفاوت و مرگ آنها با تأخیر زیادی نسبت به یکدیگر رخ داده بود، ذکر نموده و آن را «السابق واللاحق» نامیدم». ابوعمر بن صلاح در «علوم الحدیث» و عراقی در «الألفية» نیز با تعابیری مشابه، این موضوع را مطرح نموده‌اند. نکته قابل تأمل اینکه هر کس این تعاریف را بررسی کند، آنها را بسیار نزدیک و حتی متحد خواهد یافت و خواهد دید که کسانی که پس از خطیب آمده‌اند، در تعاریف خود با تعریف او، تفاوتی نداشتند و همه این تعاریف، ناظر به این امر است که موضوع مورد بحث، درباره روایت راوی متأخری است که در کنار راوی متقدمی قرار گرفته است که در روایت از شیخ خود شریک بوده ولی با این حال، این دو راوی با یکدیگر معاصر نیستند[۱].

    نویسنده حداقل اختلاف بین مرگ دو راوی را شصت سال در نظر گرفته و اگر اختلافی کمتر از آن بوده، از آن غفلت کرده و شرط او در پرداختن به اسامی راویان، همین بوده است. اسامی، بر اساس ترتیب حروف الفبا، در حرف ابتدای نامشان، بوده و از هر دو شیخی که روایتی از یک شیخ واحد نقل کرده‌اند، آن روایت ذکر شده است. سپس به سال وفات آنها و فاصله زمانی میان آن، اشاره شده است. این روش نگارش، تقریبا تا اواسط کتاب رعایت شده ولی پس از آن، تغییر کرده و دیگر هنگام ذکر تاریخ وفات، از سلسله سند استفاده نشده و نویسنده روایات راویان از یک شیخ را ذکر نکرده است مگر به ندرت و به ذکر نام آنها و مدت زمان میان وفاتشان، اکتفا شده است[۲].

    وی دویست و سی شیخ را عنوان قرار می‌دهد و دو راوی آنها را برمی‌شمرد.

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص12- 13
    2. همان، ص28

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها